Ulica Zygmunta Wróblewskiego we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Zygmunta Wróblewskiego
Biskupin-Sępolno-Dąbie-Bartoszowice
Ilustracja
Wróblewskiego i przechodząca nad nią kładka dla pieszych łącząca ZOO i Halę Ludową
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Długość

1,4 km

Przebieg
0 m ul. Wystawowa
200m kładka dla pieszych
350m kładka dla pieszych (ZOO/Hala Ludowa)
450m ul. Mikołaja Kopernika
650m ul. Czarnoleska
700m ul. Zielonego Dębu
800m ul. Wittiga
850m ul. Tramwajowa
1100
1200 ul. Kosiby
1200 ul. Olszewskiego
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Zygmunta Wróblewskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Zygmunta Wróblewskiego”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Zygmunta Wróblewskiego”
Ziemia51°06′17,0″N 17°04′50,0″E/51,104722 17,080556

Ulica Zygmunta Wróblewskiego – główna oś komunikacyjna Wielkiej Wyspy we Wrocławiu, prowadząca od mostu Zwierzynieckiego[1] na południowy wschód, obok ZOO, Hali Ludowej i stadionu 1KS Ślęza do zajezdni tramwajowej nr 6, długości ok. 1,2 km. Patronem ulicy jest prof. Zygmunt Wróblewski, polski fizyk; przedłużeniem ul. Wróblewskiego dalej na południowy wschód jest ulica Olszewskiego (poświęcona pamięci drugiego polskiego naukowca, Karola Olszewskiego[2]). W przeszłości ul. Wróblewskiego[3] nosiła niem. nazwę Grüneichener Weg, potem Gustav-Stresemann-Straße[4], a od lat 30. XX wieku do 1945Horst-Wessel-Straße[5].

Ulica Wróblewskiego wraz z Olszewskiego stanowiły we wczesnym okresie osadnictwa drogę z miasta do wsi Dąbie, Koczotów[6] i Bartoszowice. Znaczenie ulicy wzrosło znacznie po roku 1910, kiedy na miejscu dawnego hipodromu rozpoczęto budowę obiektów dla Wystawy Stulecia, w tym Halę Ludową, a także (w latach 20.) osiedla mieszkaniowego Biskupin i sąsiadującego z nim Sępolna, do którego ul. Wróblewskiego jest alternatywną (obok ul. Mickiewicza) drogą dojazdową. Ulica ta była również trasą dojazdową do obiektów zorganizowanej we Wrocławiu w 1929 wystawy WuWa (Wohnungs- und Werkraumausstellung, tj. „Mieszkania i miejsca pracy”).

„dąb Włosta” widziany z ul. Wróblewskiego

W pobliżu skrzyżowania ul. Wróblewskiego z Wittiga i Tramwajową rośnie duży pomnikowy dąb szypułkowy, nazwany „Dębem Piotra Włosta”[7].

Podczas oblężenia Festung Breslau zabudowa ulicy praktycznie wcale nie ucierpiała, zachowały się wszystkie budynki wzdłuż ulicy. Podobnie jak przed wojną – oprócz obiektów związanych z Halą Ludową, ZOO, stadionem sportowym i zajezdnią – znajduje się tu kilka od 2- do 4-kondygnacyjnych willi oraz budynków wielorodzinnych; jedynie stojący na rogu Wittiga i Wróblewskiego budynek dawnego zajazdu (Gasthaus zum Lindenpark) został w latach 70. rozebrany w związku z budową osiedla akademików[8] dla Politechniki Wrocławskiej, natomiast jeden z wzorcowych domów wystawy WuWa, późniejsze przedszkole przy ul. Wróblewskiego 18, strawił pożar w roku 2006.

Nad ulicą przerzucone są dwie bliźniacze kładki[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uchwałą nr XXXVII/847/17 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 23 marca 2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy na terenie Wrocławia, pierwszy 240-metrowy odcinek ulicy Wróblewskiego (od Mostu Zwierzynieckiego wzdłuż Skweru Cybulskiego do ul. Wystawowej) przemianowano na ulicę Andrzeja Wajdy.
  2. Wróblewski wspólnie z Olszewskim w 1883 jako pierwsi w świecie skroplili tlen.
  3. We Wrocławiu oprócz ulicy znajduje się też plac Wróblewskiego, ale jej patronem jest kto inny: generał Walery Wróblewski.
  4. Gustav Stresemann (1878–1929) – niemiecki laureat (1926) Pokojowej Nagrody Nobla.
  5. Horst Wessel (1900–1930) – nazista, autor hymnu NSDAP.
  6. XII-wieczna nazwa wsi znajdującej się na miejscu dzisiejszego osiedla Biskupin.
  7. Jego patronem jest Piotr Włostowic, w XII wieku zarządca palatyn Bolesława Krzywoustego.
  8. Wittigowo.
  9. 28. Kładka I nad ul. Wróblewskiego, 29. Kładka II nad ul. Wróblewskiego. [w:] Kładki [on-line]. ZDiUM. s. 4. [dostęp 2011-08-24]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]