Viola rotundifolia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Viola rotundifolia
Ilustracja
Kwiaty gatunku
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

Viola rotundifolia

Nazwa systematyczna
Viola rotundifolia Michx.
Fl. Bor.-Amer. 2: 150 (1803)[3]

Viola rotundifolia Michx. – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie we wschodniej części Ameryki Północnej[3][4]. W całym swym zasięgu jest gatunkiem najmniejszej troski, ale regionalnie – w Rhode Island – jest krytycznie zagrożony[5].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie we wschodniej części Ameryki Północnej. Został zaobserwowany w Kanadzie (w prowincjach Ontario i Quebec) oraz Stanach Zjednoczonych (w Connecticut, Delaware, Georgii, Kentucky, Maine, Marylandzie, Massachusetts, New Hampshire, stanie Nowy Jork, Północnej Karolinie, Ohio, Pensylwanii, Rhode Island, Południowej Karolinie, Tennessee, Vermoncie, Wirginii i Wirginii Zachodniej)[3][4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Bezłodygowa bylina dorastająca do 1–20 cm wysokości. Tworzy grube i mięsiste kłącza[4].
Liście
Liście odziomkowe są od dwóch do pięciu, wyprostowane lub wznoszące się, często nakładające się na siebie u nasady, ich blaszka liściowa ma okrągławy, nerkowaty lub jajowaty kształt, mierzy 2–12 cm długości oraz 1,5–9 cm szerokości, jest karbowana lub piłkowana na brzegu (czasami gruczołowata lub orzęsiona), ma sercowatą nasadę i wierzchołek od zaokrąglonego do ostrego, jej powierzchnia jest owłosiona w całości lub proksymalnie. Ogonek liściowy jest owłosiony i osiąga 2–8 cm długości. Przylistki są równowąsko lancetowate, całobrzegie, o ostrym wierzchołku[4].
Kwiaty
Pojedyncze, osadzone na zazwyczaj owłosionych szypułkach o długości 1,5-7 cm, wyrastających z kątów pędów. Mają działki kielicha o kształcie od lancetowatego do jajowatego. Płatki mają ciemnocytrynowo-żółtą barwę na obu powierzchniach, trzy płatki mają brązowo-purpurowe żyłki, dwa boczne są brodate, najniższy mierzy 8-11 mm długości, posiada żółtą, garbatą ostrogę o długości 1-2 mm. Główka słupka jest bezwłosa[4].
Owoce
Nagie torebki mierzące 5-10 mm długości, o elipsoidalnym kształcie. Nasiona mają beżową barwę i osiągają 1–2 mm długości[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w żyznych górskich lasach lub innych średnio wilgotnych lasach. Występuje na wysokości od 200 do 2000 m n.p.m. Kwitnie od marca do maja[4].

N.H. Russell w pracy z 1955 roku stwierdził, że V. rotundifolia jest prymitywnym przedstawicielem fiołka i prawdopodobnie jest jednym z protoplastów żółtych fiołków łodygowych w Ameryce Północnej. Uznał on również, że morfologicznie gatunek ten jest jednym z najbardziej niezmiennych fiołków i zasugerował, że jego najbliższym krewnym jest V. orbiculata[4].

Liczba chromosomów 2n = 12[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. a b c Viola rotundifolia Michx.. Plants of the World Online. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i Viola rotundifolia. Flora of North America. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
  5. Viola rotundifolia / Roundleaf Violet. NatureServe Explorer 2.0. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).