Wilhelm Rogosz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilhelm Rogosz
Bolesław Rogosz
ojciec
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1865
Wierzch

Data i miejsce śmierci

3 lutego 1939
Panewniki

Miejsce pochówku

Cmentarz Komunalny przy ul. Panewnickiej w Katowicach

Prowincjał
Okres sprawowania

1926-1929

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Franciszkanie

Śluby zakonne

1 stycznia 1885

Prezbiterat

15 sierpnia 1891

Wilhelm Bolesław Rogosz, OFM (ur. 9 lipca 1865 w Wierzchu, zm. 3 lutego 1939 w Panewnikach) – budowniczy Bazyliki św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP i klasztoru franciszkanów w Panewnikach, komisarz prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce w latach 1926-1929.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

O. Wilhelm Rogosz przyszedł na świat w Wierzchu koło Głogówka 9 lipca 1865 na terenie ówczesnego Królestwa Prus. Uczył się w gimnazjum we Wrocławiu. Nauki nie ukończył. Przeniósł się do Holandii, gdzie wstąpił do Franciszkańskiego Niższego Seminarium Duchownego w Harreveld. Nowicjat rozpoczął 19 października 1880. Rok później złożył pierwszą profesję zakonną. Zapoznał się z rzemiosłem kowalstwa, co miało później znaczenie w okresie budowy kościoła w Panewniku. Studia filozoficzno-teologiczne, przygotowujące do przyjęcia sakramentu kapłaństwa, odbywał w domach saksońskiej prowincji franciszkanów: Werl, Düsseldorf i Paderborn. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 sierpnia 1891. Jako młody kapłan pracował wśród Polaków w Nadrenii i Westfalii. Kolejnym miejscem jego pracy duszpasterskiej była placówka braci mniejszych na Górze Św. Anny koło Leśnicy. O. Wilhelm był tam rekolekcjonistą i misjonarzem ludowym. W 1902 władze zakonne przeniosły o. Rogosza do Panewnik na Górnym Śląsku. Wraz ze współbraćmi o. Rogosz wzniósł w 1905 kopię groty lourdzkiej. Zaś w 1907 został pierwszym przełożonym nowo powstającego konwentu. Na konsekrację kościoła 19 lipca 1908 przybył kard. Georg Kopp z Wrocławia. W 1915 o. Rogosz wybrany został na członka zarządu swojej macierzystej prowincji zakonnej. Do kościoła w Panewnikach staraniem o. Rogosza sprowadzono 7 lutego 1916 relikwie św. męczenników Romana i Ptolemeusza z Nepi[1]. W następnych latach zakonnik pracował w Wieluniu i Rybniku. W latach 1926-1929 pełnił urząd prowincjała. W 1927 został powołany na stanowisko wizytatora generalnego Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP w Polsce (bernardyńskiej). Przed śmiercią przebywał w klasztorach w Wieluniu i Panewnikach. Zmarł 3 lutego 1939 w Panewnikach. Został pochowany na cmentarzu zakonnym w Katowicach-Ligocie[2].

Wilhelm Rogosz jest patronem jednej z katowickich ulic.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Panewniki – Bazylika i klasztor. „Kalendarz Franciszkański 1984”, s. 46-47, 1983. Katowice-Panewniki: Apostolat "Zwycięstwo Niepokalanej". 
  2. Iwona Pietrzyk. Memini tui memento mei. Nekropolia ojców franciszkanów w Katowicach-Ligocie. „Szkoła Seraficka”. 1, s. 229, 2008. Katowice: Prowincja Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce. ISSN 1898-7842. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]