Wyznania gejszy (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyznania gejszy
Memoirs of a Geisha
Gatunek

dramat (melodramat[1])

Data premiery

9 grudnia 2005 (USA)
10 marca 2006 (Polska)[2][1]

Kraj produkcji

USA

Język

angielski/japoński

Czas trwania

145 min

Reżyseria

Rob Marshall[3]

Scenariusz

Robin Swicord (na podstawie książki Arthura Goldena)[3]

Główne role

Zhang Ziyi, Gong Li, Michelle Yeoh, Ken Watanabe, Kōji Yakusho

Muzyka

John Williams[3]

Zdjęcia

Dion Beebe[3]

Scenografia

John Myhre
Gretchen Rau

Kostiumy

Colleen Atwood[3]

Montaż

Pietro Scalia[3]

Wytwórnia

Columbia Pictures
DreamWorks SKG
Spyglass Entertainment
Amblin Entertainment
Red Wagon Entertainment

Dystrybucja

Columbia Pictures

Budżet

$ 85 mln[4]

Nagrody
3 Oscary, 12 innych nagród (24 nominacje)[5]
Strona internetowa

Wyznania gejszy (ang. Memoirs of a Geisha) – amerykański film w reżyserii Roba Marshalla z 2005 roku, adaptacja powieści Arthura Goldena pod tym samym tytułem[6].

Treść[edytuj | edytuj kod]

Rok 1929. 9-letnia Chiyo Sakamoto i jej 15-letnia siostra Satsu zostają sprzedane do Kioto. Dzięki nietuzinkowej urodzie i wspaniałym, błękitno-szarym oczom Chiyo trafia do oki-ya w Gion - dzielnicy rozrywki. Satsu trafia do domu publicznego. Chiyo próbuje szukać siostry i uciec z Gion, ale zostaje na tym przyłapana. W oki-ya dziewczynka poznaje jedną z najsławniejszych gejszy ówczesnych czasów - Hatsumomo. Znajduje też koleżankę - Dynię. Poniżana, pozbawiona uczuć, traci chęć życia. Jednak pewnego dnia, nad potokiem Shirakawa, poznaje Prezesa - Iwamurę Kena, który zmienia jej spojrzenie na świat. Po tym spotkaniu, dziewczyna postanawia zostać gejszą za wszelką cenę, aby kiedyś stać się częścią życia Prezesa. Dzięki pomocy jednej z najsłynniejszych gejsz – Mamehy – mała Chiyo przeobraża się w Sayuri.

Fushimi Inari-taisha w Fushimi - miejsce wykorzystane w scenie filmu, w której mała Chiyo przez nie przebiega

Sayuri zyskuje starszą siostrę w osobie Mamehy. Pewnego wieczoru wybierają się one na turniej sumo, gdzie Sayuri spotyka Prezesa i poznaje jego współpracownika - Nobu, który nie przepada za gejszami. Młoda gejsza zdobywa jednak jego sympatię. Później poznaje Doktora Kraba oraz Barona, który jest danna Mamehy. W rok po debiucie, mizuage Sayuri zostaje sprzedane za rekordową cenę 15 tysięcy jenów, dzięki czemu dziewczyna spłaca długi wobec oki-ya i zostaje adoptowana przez Mamę - „dyrektorkę” oki-ya i zyskuje nazwisko Nitta Sayuri. Stając się córką oki-ya, Sayuri traci przyjaciółkę z dzieciństwa - Dynię, która, zostając młodszą siostrą Hatsumono, przyjmuje imię Hatsumiyo. Pewnego dnia Hatsumomo, która chce w końcu zniszczyć rywalkę, wchodzi do pokoju Sayuri i odkrywa „skarb” - chusteczkę Prezesa, którą dawna Chiyo przechowuje od spotkania z biznesmenem. Hatsumomo postanawia wydać skret Sayuri Mamie, ale ta młoda gejsza powstrzymuje ją, lecz Hatsumomo wznieca pożar w jej pokoju. W końcu Hatsumomo ucieka z oki-ya.

W czasie II wojny światowej, Sayuri ukrywa się w górach. Po zakończeniu wojny, Amerykanie obejmują tymczasowa władzę, a Mameha, Sayuri i Dynia zostają poproszone przez Prezesa o pomoc w zabawianiu amerykańskich żołnierzy. Przed rozpoczęciem zabawy, Sayuri rozmawia z Nobu, który chce zostać danna gejszy, gdyż wzbudziła ona w nim głębokie uczucie. Dziewczyna, wierna swej miłości do Prezesa, postanawia odegrać małe „przedstawienie” dla Nobu. W tym celu, prosi Dynię, aby ta przyprowadziła Nobu do małego pokoju niedaleko stawu, a sama zwabia tam generała amerykańskiego. Dynia przyprowadza jednak Prezesa. Zrozpaczona Sayuri pyta gejszę o kierujące nią pobudki i dowiaduje się, że była to zemsta za utracony jej kosztem tytuł - miano córki oki-ya.

Po tym zdarzeniu, Sayuri umawia się nad mostkiem ze swoim danna. Spodziewa się, że będzie nim Nobu i jest zdziwiona, gdy pojawia się Prezes. Okazuje się, że Nobu dowiedział się o „incydencie” z amerykańskim generałem i zrezygnował z bycia danna Sayuri. Prezes wyjawia jej, że to dzięki niemu Mameha przygarnęła Chiyo i pozwoliła jej stać się gejszą. Mówi jej też o tym, że wie iż Sayuri jest dziewczyną, którą spotkał piętnaście lat wcześniej nad potokiem Shirakawa. Sayuri wyznaje mu swoją miłość. Film kończy się, gdy gejsza z Prezesem spacerują w japońskim ogrodzie[2].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Wyznania gejszy zdobyły 3 Oscary[7] w kategoriach Najlepsze Zdjęcia, Najlepsza Scenografia i Najlepsze Kostiumy[6]. Film miał ponadto nominacje w kategoriach Najlepsza Muzyka, Najlepszy Dźwięk i Najlepszy Montaż Dźwięku. Zhang Ziyi za rolę w tym filmie była nominowana do MTV Movie Award w kategorii Najseksowniejsza Kreacja[5].

Ścieżka dźwiękowa[edytuj | edytuj kod]

Memoirs of a Geisha OST
Wykonawca ścieżki dźwiękowej
John Williams
Wydany

22 listopada 2005 r.

Gatunek

soundtrack

Długość

61:02

Wydawnictwo

Sony Classical

Ścieżka dźwiękowa wykonana przez Yo-Yo Ma (wiolonczela solo) i Itzhaka Perlmana (skrzypce solo). Skomponowana została przez Johna Williamsa, który otrzymał za nią swój czwarty Złoty Glob za najlepszą muzykę. Album wydała wytwórnia Sony Classical.

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

  1. „Sayuri's Theme” – 1:31
  2. „The Journey to the Hanamachi” – 4:06
  3. „Going to School” – 2:42
  4. „Brush on Silk” – 2:31
  5. „Chiyo's Prayer” – 3:36
  6. „Becoming a Geisha” – 4:32
  7. „Finding Satsu” – 3:44
  8. „The Chairman's Waltz” – 2:39
  9. „The Rooftops Of Hanamachi” – 3:49
  10. „The Garden Meeting” – 2:44
  11. „Dr. Crab's Prize” – 2:18
  12. „Destiny's Path” – 3:20
  13. „A New Name... A New Life” – 3:33
  14. „The Fire Scene and the Coming of War” – 6:48
  15. „As the Water...” – 2:01
  16. „Confluence” – 3:42
  17. „A Dream Discarded” – 2:00
  18. „Sayuri's Theme and End Credits” – 5:06

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wyznania gejszy. Filmweb. [dostęp 2014-03-21]. (pol.).
  2. a b Michał Klimaszewski: Wyznania Gejszy. Klub Miłośników Filmu, 21.02.2006. [dostęp 2014-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-28)]. (pol.).
  3. a b c d e f g Wyznania gejszy (2005) Obsada. film.wp.pl. [dostęp 2014-03-21]. (pol.).
  4. Paweł Bochenek: „King Kong” i „Narnia” łeb w łeb - Box Office USA. Filmweb news, 27.12.2005. [dostęp 2014-03-21]. (pol.).
  5. a b Wyznania gejszy (2005): Nagrody. Filmweb. [dostęp 2014-03-21]. (pol.).
  6. a b Murakami jak Beatlesi. Czwórka Polskie Radio, 07.12.2012. [dostęp 2014-03-21]. (pol.).
  7. Rozdano Oscary: Niespodziewany sukces „Miasta gniewu”. Wiadomości.Onet.pl, 6.03.2006. [dostęp 2014-03-21]. (pol.).