Łempice (powiat wysokomazowiecki)
52°41′19″N 22°39′22″E/52,688611 22,656111| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
18-230[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BWM |
| SIMC |
0395725[5] |
Położenie na mapie gminy Ciechanowiec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego  | |
| 52°41′19″N 22°39′22″E/52,688611 22,656111[1]
| |
Łempice – wieś w Polsce w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Ciechanowiec[5][6]. Położona w niewielkiej kotlinie przez którą przepływa rzeczka Siennica.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia św. Doroty w Winnej Poświętnej[7].
Historia wsi[edytuj | edytuj kod]
Łempice i sąsiednia wieś Radziszewo-Sieńczuch powstały w XV w. W roku 1560 nastąpiło rozgraniczenie gruntów między wsiami: Łempice i Radziszewo-Sieńczuch. Początkowo istniały Łempice Klesie i Łempice Stare. Z biegiem czasu powstała jedna wieś o nazwie Łempice.
W I Rzeczypospolitej należały do ziemi drohickiej w województwie podlaskim.
W XVII w. w miejscowości istniały dwie karczmy i młyn wodny. W czasie potopu szwedzkiego młyn został spalony.
W XVIII w. wieś oraz okolicę nawiedziła morowa zaraza, w wyniku której zmarło kilka osób.
Mieszkańcy Łempic brali udział w powstaniu listopadowym i styczniowym. W czasie wyprawy Napoleona na Moskwę w Łempicach znajdował się szpital wojskowy, gdzie leczono rannych. Zmarłych żołnierzy grzebano w środku wsi, o czym świadczą wykopaliska ludzkich szkieletów.
Pod koniec XIX w. okolica szlachecka w gminie Skórzec, w powiecie bielskim i guberni grodzieńskiej[8].
W 1915 r. Rosjanie doszczętnie spalili wieś. Od tego czasu w Łempicach było siedem pożarów.
W roku 1921 Łępiec. W miejscowości naliczono 45 budynków z przeznaczeniem mieszkalnym i 2 inne zamieszkałe oraz 221 mieszkańców (114 mężczyzn i 107 kobiet). Wszyscy zgłosili narodowość polską i wyznanie rzymskokatolickie. W leśniczówce Łępiec, w dniu 30 września 1921 r., obecne były 4 osoby[9].
W czasie okupacji niemieckiej zginęło dziesięciu mieszkańców Łempic – na froncie lub w obozach koncentracyjnych.
Po wojnie, 30 listopada 1945 r. miała tu miejsce potyczka między oddziałem „Młota”, a ówczesnym wojskiem polskim. W wyniku walk część wsi została spalona. Zginęło trzech mieszkańców.
Po wojnie i współcześnie[edytuj | edytuj kod]
W ciągu powojennego 30-lecia wieś odbudowała się. W czynie społecznym zbudowano szkołę, remizę strażacką, zlewnię mleka i sklep. W 1966 r. wieś została zelektryfikowana. Sześciu mieszkańców zdobyło wyższe wykształcenie, a kilkudziesięciu średnie.
Większość mieszkańców trudni się rolnictwem. We wsi istnieje 31 gospodarstw, 610,17 ha gruntów ornych, lasów i łąk.
Obiekty archeologiczne[edytuj | edytuj kod]
Legendy[edytuj | edytuj kod]
Wśród mieszkańców krąży legenda o istnieniu w dawnych czasach upiora, który wyrządzał ludziom szkody. Kiedy ucięto mu głowę i położono do stóp, skończyła się jego zła działalność.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72510
- ↑ Wieś Łempice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-01-27], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 694 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Łempice 2, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 264.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie pierwszego powszechnego spisu ludności z dnia 30 września 1921 r., Województwo białostockie, Powiat Bielsk, Gmina Rudka.
- ↑ Tomasz Hryciuk: Zapomniane dziedzictwo sprzed 1000 lat. [dostęp 2016-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-20)].
- Siedziba gminy: Ciechanowiec
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Integralne części wsi |
|
