3 Karpacki Batalion Saperów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

3 Karpacki Batalion Saperów (3 bsap) – oddział saperów Polskich Sił Zbrojnych.

Batalion sformowany został w maju 1942 w Palestynie, na bazie Oddziału Saperów Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Był organiczną jednostką saperów 3 Dywizji Strzelców Karpackich.

Batalion walczył w kampanii włoskiej 1944-1945 między innymi w bitwie o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię. W 1946 przetransportowany został do Wielkiej Brytanii i tam w następnym roku rozformowany.

Organizacja i obsada personalna batalionu[edytuj | edytuj kod]

Bitwa o Monte Cassino – saperzy plutonu ppor. Leszka Skoniecznego (2. z lewej) na czołgu M4 Sherman w drodze do „Gardzieli”
Bitwa o Bolonię – saper z 3 DSK przygotowuje się do wysadzenia wału ziemnego dla budowanego mostu
Buldożer w trakcie pracy przy budowie mostu Baileya na rzece Senio; kwiecień 1945
Saperzy 3 DSK w czasie budowy mostu Baileya na rzece Senio

Organizacja i obsada personalna batalionu[1]

dowództwo
  • dowódca batalionu – ppłk inż. Władysław Rakowski (ur. 19 IX 1892)
  • adiutant – por. Woźnicki Henryk
  • oficer rozpoznawczy – kpt. Antoni Otrębski (KW)
  • oficer techniczny – ppor. inż Koroński Karol
  • lekarz – por. Olejnik Alfons
  • pluton łączności – ppor. Ptak Ludwik
1 kompania saperów
  • dowódca kompanii – kpt. Józef Turowski (VM)
  • zastępca dowódcy – por. Jerzy Goliński (VM)
  • oficer rozpoznawczy – ppor. inż. Grodzicki Delfin
  • oficer techniczny – ppor. Hartman Henryk
  • I pluton – ppor. Chomicki Adolf
  • II pluton – ppor. Oczkowski Stanisław
  • III pluton – ppor. Skonieczny Leszek
2 kompania saperów
  • dowódca kompanii – kpt. Leon Miazga
  • zastępca dowódcy – por. Buła Józef
  • oficer rozpoznawczy – por. Wojnarski Władysław, ppor. Wyspiański Kazimierz
  • oficer techniczny – ppor. inż. Żółtowski Antoni
  • I pluton – por. Woyno Czesław, ppor. Damek Władysław
  • II pluton – ppor. inż. Wałejko Zygmunt
  • III pluton – ppor. Godzisz Władysław
3 kompania saperów
  • dowódca kompanii – kpt. Piotr Honcel (KW)
  • zastępca dowódcy – kpt. Korduba Jarosław
  • oficer rozpoznawczy – ppor. Stolnicki Józef
  • oficer techniczny – ppor. Perkins Wawrzyniec
  • I pluton – ppor. Heyda Roman, ppor. Majewicz Włodzimierz
  • II pluton – por. Tyczkowski Zbigniew
  • III pluton – ppor. Szeja Tadeusz
  • zastępca dowódcy plutonu – ppor. Maksymilian Lankosz
kompania parkowa
  • dowódca kompanii – kpt. inż. Roman Ludwik Wajda (KW)
  • zastępca dowódcy – por. Wierzbicki Andrzej
  • oficer techniczny – ppor. inż. Zawilski Witold, ppor. Wejwoda Adam
  • pluton materiałowy – por. inż. Różyński Zygmunt
  • pluton warsztatowy – sierż. Fiedorowicz Zygmunt
  • pluton mostowy – ppor. Haber Beno
  • czołówka naprawcza – por. Hołyński Kazimierz
sekcja miotaczy płomieni
    • dowódca sekcji – ppor. Orszulik Jan
zgrupowanie plutonów szturmowych
  • dowódca zgrupowania plutonów szturmowych
  • dowódca plutonu przy 6 bsk
  • dowódca plutonu przy 5 bsk
  • dowódca plutonu przy 1 bsk
pluton mostowy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Szugajew, Mieczysław Lutomski: Saperzy w służbie Polsce. Londyn: Stowarzyszenie Polskich Saperów na Obczyźnie, 1985.