7 Batalion Budowlany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
7 Batalion Budowlany
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1950

Rozformowanie

1957

Organizacja
Numer

JW 2267[1]

Dyslokacja

Biedrusko; Oleśnica; Poznań; Konin; Wołów

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

służba kwaterunkowo-budowlana

Podległość

4 Brygada Budowlana

7 Batalion Budowlany jednostka służby kwaterunkowo-budowlanej Wojska Polskiego.

Batalion sformowany został w 1950 roku w Biedrusku[2], według etatu 19/20, o stanie osobowym 1122 wojskowych. Utrzymywany był poza normą wojska[3].

Po sformowaniu został przeniesiony do Oleśnicy, a potem do Poznania[4].

Od 15 lutego 1951 roku podlegał Zarządowi Budownictwa Wojskowego Nr 4.

W sierpniu 1952 roku, będąc już w podporządkowaniu dowódcy 4 Brygady Budowlanej, przeformowany został na etaty 19/30, o stanie 863 wojskowych i 2 cywili[5]. Jesienią 1953 roku dowódca brygady przeniósł 7 batalion budowlany z Poznania do Konina[6][7].

Po rozwiązaniu dowództwa 4 BBud, batalion przedyslokowano z Konina do Wołowa[8].

W terminie do 1 grudnia 1957 roku, 7 batalion budowlany został rozformowany[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. Rozkaz Ministra ON Nr 02/0rg z 18 lutego 1950 roku.
  3. Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. s. 230.
  4. Rozkaz dowódcy OW IV Nr 035/0rg z 9 lutego 1951 roku
  5. Zarządzenie Szefa SG Nr 0268/0rg z 8 sierpnia 1952 roku
  6. Zarządzenie Szefa SG Nr 085/0per z 17 lipca 1953 roku
  7. ul.Zagórowska
  8. Zarządzeniem Szefa SG Nr 035/0per z 25 marca 1955 roku
  9. Zarządzenie Szefa SG 0133/0rg z 14 lipca 1957 roku

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.