Przejdź do zawartości

Adam Ostolski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Ostolski
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1978
Barlinek

Zawód, zajęcie

socjolog, tłumacz, publicysta

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Wydział

Wydział Socjologii UW

Stanowisko

Adiunkt

Małżeństwo

Bartłomiej Kozek

Adam Edward Ostolski (ur. 7 listopada 1978 w Barlinku) – polski socjolog, publicysta i tłumacz, w latach 2013–2016 jeden z dwojga przewodniczących Partii Zieloni.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Myśliborza na Pomorzu Zachodnim[1]. Absolwent Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim (filozofia i socjologia). W 2011 w Instytucie Socjologii UW uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie socjologii na podstawie pracy pt. Trauma i pamięć publiczna. Spuścizna II wojny światowej w pamięci zbiorowej współczesnej Polski[2]. W 2009–2013 był pracownikiem Instytutu Medycyny Społecznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, od 2013 pracuje jako adiunkt na Wydziale Socjologii UW[2]. Prowadził również wykłady i badania na Uniwersytecie Friedricha Schillera w Jenie (2022)[3] i w Centre Français de Recherche en Sciences Sociales w Pradze (2023)[4]. W 2019–2023 członek zarządu Polskiego Towarzystwa Genderowego, w 2021-2024 skarbnik w Polskim Towarzystwie Socjologicznym[2][5]. W lipcu 2024 Minister Nauki powołał go w skład Rady Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki na kadencję 2024-2028[6].

W kilku swoich tekstach doszukiwał się strukturalnych podobieństw polskiej homofobii i antysemityzmu[7][8]. Reprezentuje perspektywę teorii krytycznej, łączącej badania naukowe z zaangażowaniem w przemianę społeczeństwa[9]. Deklaruje się jako socjalista[10].

Tłumaczył książki i artykuły, m.in. Giorgia Agambena, Juliena Bendy, Seyli Benhabib, Judith Butler, Donny Haraway i Eve Kosofsky Sedgwick. Członek zespołu „Krytyki Politycznej” od początku istnienia pisma[11]. Od 2015 członek redakcji „Green European Journal[12]. Publikował m.in. w „Res Publice Nowej”, „Odrze” i „Więzi[9], był także felietonistą tygodnika „Przekrój[13].

W 2005–2019 członek Partii Zieloni. Kandydował bez powodzenia do rady m.st. Warszawy w wyborach samorządowych w 2006[14]. Był przewodniczącym koła warszawskiego partii, a następnie kierował jej zespołem programowym. Od 2009 do 2013 był współredaktorem naczelnym związanego z partią pisma „Zielone Wiadomości”. W 2013–2016 jeden z dwojga przewodniczących Partii Zieloni[13]. W wyborach w 2015 jako przedstawiciel Partii Zieloni otworzył listę wyborczą Zjednoczonej Lewicy do Sejmu w okręgu szczecińskim[15]. W lutym 2019, po ogłoszeniu przez Partię Zieloni decyzji o przystąpieniu do koalicji z Platformą Obywatelską, opuścił szeregi partii[16].

20 września 2017 zawarł związek małżeński z wieloletnim partnerem Bartłomiejem Kozkiem w Edynburgu[17][18].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
Książki
Przekłady książkowe

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jolanta Kowalewska: Wybory 2015. Kandydaci do Sejmu i Senatu, okręg 40., 41. - Koszalin, Szczecin [NAJWAŻNIEJSZE NAZWISKA]. Gazeta Wyborcza Szczecin, 14 września 2015. [dostęp 2018-02-28].
  2. a b c Dr Adam Edward Ostolski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-10].
  3. Gastdozentur in Jena: Dr. Adam Ostolski. [dostęp 2023-06-09]. (niem.).
  4. Adam Ostolski: Research & CV. Cefres.cz, 2023. [dostęp 2023-09-05]. (ang.).
  5. Dr Adam Ostolski. Wydział Socjologii UW. [dostęp 2023-06-12].
  6. Minister powołał nową Radę Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, „Forum Akademickie”, 1 lipca 2024 [dostęp 2024-07-03] (pol.).
  7. Adam Ostolski: Żydzi, geje i wojna cywilizacji. kobiety-kobietom.com, 2 czerwca 2005. [dostęp 2015-10-10].
  8. Adam Ostolski, Spiskowcy i gorszyciele. Judaizowanie gejów w polskim dyskursie prawicowym, [w:] Małgorzata Głowacka-Grajper, Ewa Nowicka (red.), Jak się dzielimy i co nas łączy? Przemiany wartości i więzi we współczesnym społeczeństwie polskim, Wydawnictwo NOMOS, Kraków 2007, ISBN 978-83-60490-35-8.
  9. a b Piotr Marecki (red.), Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury, Korporacja Ha!art, Kraków 2006, ISBN 978-83-89911-43-8.
  10. Adam Leszczyński: Zastąpmy kapitalizm socjalizmem. Gazeta Wyborcza, 10 maja 2012. [dostęp 2018-02-28].
  11. Zespół KP. krytykapolityczna.pl. [dostęp 2015-10-10].
  12. Editorial team. Green European Journal. [dostęp 2023-06-09]. (ang.).
  13. a b Adam Ostolski. zieloni2004.pl. [dostęp 2015-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  14. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-10-10].
  15. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-10].
  16. Mateusz Kokoszkiewicz, Dlaczego Zieloni dołączyli do Koalicji Europejskiej? Małgorzata Tracz: Chcemy ekologicznej zmiany, „Wyborcza.pl”, 19 lutego 2019 [dostęp 2019-03-06] (pol.).
  17. Polski publicysta poślubił mężczyznę swojego życia za granicą. „Dziękujemy narodowi szkockiemu za gościnność”, „naTemat.pl” [dostęp 2017-09-23] (pol.).
  18. Wojciech Karpieszuk: Są małżeństwem, ale nie we własnym kraju. Kiedy w Polsce zapanuje równość małżeńska?. Gazeta Stołeczna, 23 września 2017. [dostęp 2018-02-28].