Aleksander Cybulski (żołnierz)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Antoni Cybulski
major lekarz major lekarz
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1895
Żarki na Lubelszczyźnie

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

19 pułk ułanów
Wojskowy Urząd Gospodarczy w Dęblinie
12 pułk ułanów
8 pułk piechoty
7 pułk piechoty
Szpital Wojskowy w Modlinie
Szkoła Podchorążych Sanitarnych
Centrum Wyszkolenia Sanitarnego

Stanowiska

zastępca kierownika naukowego

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości

Aleksander Antoni Cybulski (ur. 23 maja 1895 w Żarkach na Lubelszczyźnie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major lekarz Wojska Polskiego, doktor nauk medycznych, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Michała i Anastazji z Dobrowolskich. Absolwent Szkoły Realnej Zrzeszenia Nauczycieli im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Lublinie (1917)[1] i Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1926)[2]. W latach 1915–1918 w Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 1918 w Wojsku Polskim. Skierowany do 19 pułku ułanów. Podporucznikiem mianowany w 1919. Po ukończeniu oficerskiego kursu gospodarczego przeniesiony do Wojskowego Urzędu Gospodarczego w Dęblinie. Od lipca 1920 lekarz 12 pułku ułanów. Następnie służy w Stacji Sanitarnej Dworca Gdańskiego w Warszawie. W marcu 1921 skierowany przez Oddział II Sztabu Głównego na Górny Śląsk, brał udział w akcji plebiscytowej. W październiku 1921 odkomenderowany w celu ukończenia studiów.

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Awansował do stopnia porucznika w 1922 (starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 i 92 lokatą w korpusie służby sanitarnej). W 1923 był kadrze II Batalionu Sanitarnego. Służył jako nadetatowy podlekarz w 8 pułku piechoty (odkomenderowany na studia na Uniwersytecie Warszawskim)[3] a następnie w 7 pułku piechoty. W 1926 był młodszym ordynatorem Szpitala Wojskowego w Modlinie. Ukończył jednoroczny kurs w szkole higieny. 12 kwietnia 1927 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 26. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych[4]. Do 1928 wykładowca w Szkole Podchorążych Sanitarnych[5]. W latach 1928–1934 wykładowca[5][6] a następnie (1934) kierownik naukowy Oddziału Higieny Szpitala Szkolnego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego. Publikował artykuły w literaturze fachowej na temat problemów służby zdrowia w Wojsku Polskim. Opracował szczegółową analizę dotyczącą KOP: Stan zdrowotny Korpusu Ochrony Pogranicza w latach 1925–1931[7]. W marcu 1939, w stopniu majora, w dalszym ciągu pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego na stanowisku zastępcy kierownika naukowego oddziału higieny wojennej Szpitala Szkolnego[8].

W kampanii wrześniowej ewakuowany z CWSan. na wschód, wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Figuruje na liście jeńców Kozielska z dnia 4.03.1940[1]. 28 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, lista wywózkowa 052/4 z 27.04.1940 poz. 102, nr akt 2868[9]. Został zamordowany 30 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[1]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 22.05.1943, figuruje na liście AM-238-2705[10] i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 2705. W Archiwum dr Robla nazwisko Cybulskiego jest w spisie sporządzonym w kalendarzyku przez współjeńca Łukasza Zwierkowskiego (pakiet 03-04) oraz w kalendarzyku znalezionym przy szczątkach Floriana Nowakowskiego[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Haliną Karozo, miał synów Zbigniewa i Janusza.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
  • Dąb Pamięci posadzony przez Parafię NMP Królowej Polski w Dobrzyniewie Kościelnym, Kopisk 24. certyfikat nr 000136/000118/WWL/2008[13].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 804.
  2. ↑ BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-08-24].
  3. ↑ Rocznik Oficerski MSWojsk., 1923, s. 147, 1134, 1205.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 124.
  5. ↑ a b Rocznik Oficerski MSWojsk., 1928, s. 716, 737.
  6. ↑ a b Rocznik Oficerski MSWojsk., 1932, s. 329, 826.
  7. ↑ Cybulski A., Stan zdrowotny Korpusu Ochrony Pogranicza w latach 1925–1931, Lekarz Wojskowy 1933, XXI, 7,8, s. 339–351,400–413.
  8. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 371, 492.
  9. ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 714.
  10. ↑ Amtliches Material zum Massenmord von Katyn, 1943, s. 238.
  11. ↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  12. ↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  13. ↑ Tomasz Lewandowski, Adam Nielski, Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-11-19] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksander_Cybulski_(żołnierz)&oldid=66858772”