Amber Rudd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amber Rudd
Ilustracja
Amber Rudd (2016)
Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1963
Londyn

Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii
Okres

od 13 lipca 2016
do 29 kwietnia 2018

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Theresa May

Następca

Sajid Javid

Minister energii i zmian klimatycznych Wielkiej Brytanii
Okres

od 11 maja 2015
do 13 lipca 2016

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Ed Davey

podpis

Amber Rudd (ur. 1 sierpnia 1963 w Londynie) – brytyjska polityk, była członkini Partii Konserwatywnej[1]. Od 2010 posłanka do Izby Gmin. W latach 2015–2016 minister energii i zmian klimatycznych w drugim gabinecie Davida Camerona. Od 13 lipca 2016 do 29 kwietnia 2018 minister spraw wewnętrznych w gabinecie Theresy May.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia historyczne na Uniwersytecie Edynburskim. Przez kolejne trzy dekady pracowała w biznesie, w takich branżach jak: bankowość inwestycyjna, venture capital i executive search[2]. Przez pewien czas była także publicystką ekonomiczną[2].

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy kandydowała do Izby Gmin w 2005, lecz bez powodzenia[3]. W 2010 uzyskała mandat parlamentarny w okręgu wyborczym Hastings and Rye[3]. W 2012 została osobistym sekretarzem parlamentarnym kanclerza skarbu, a w 2012 trafiła do szerokiego składu rządu jako parlamentarny wiceminister w resorcie energetyki i zmian klimatycznych[3]. Po wyborach w 2015, w których uzyskała reelekcją jako posłanka, została awansowana na szefową tego resortu w drugim gabinecie Davida Camerona[3].

13 lipca 2016 została powołana na stanowisko ministra spraw wewnętrznych w gabinecie Theresy May[4]. 29 kwietnia 2018 w związku ze skandalem dotyczącym polityki emigracyjnej podała się do dymisji z funkcji szefowej MSW, decyzja ta została przyjęta przez premier Theresę May[5].

W dniach 24 lipca – 7 września 2019 była ministrem pracy i emerytur oraz do spraw kobiet i równości w gabinecie Borisa Johnsona[6]. Zrezygnowała ze stanowiska i członkostwa w Partii Konserwatywnej, protestując przeciwko rządowej strategii wyjścia z Unii Europejskiej oraz przeciwko wykluczeniu z partii parlamentarzystów przeciwnych bezumownemu brexitowi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jakub Krupa: Brytyjska minister pracy i emerytur zrezygnowała z rządu i członkostwa w partii. Polska Agencja Prasowa, 2019-09-08. [dostęp 2019-09-08].
  2. a b About Amber Rudd, Member of Parliament for Hastings & Rye. amberrudd.co.uk. [dostęp 2015-05-27]. (ang.).
  3. a b c d Rt Hon Amber Rudd MP. parliament.uk. [dostęp 2015-05-27]. (ang.).
  4. Amber Rudd appointed new UK interior minister. Reuters. [dostęp 2016-07-14]. (ang.).
  5. Wielka Brytania: Dymisja szefowej MSW Amber Rudd. interia.pl. [dostęp 2018-04-30].
  6. The Rt Hon Amber Rudd MP. GOV.UK. [dostęp 2019-09-08].