Przejdź do zawartości

As-dur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Znaki przykluczowe w tonacji As-dur

As-durgama durowa, której toniką jest as. Gama As-dur składa się z dźwięków: as, b, c, des, es, f, g. Tonacja As-dur zawiera cztery bemole.

Gama As-dur zapisana za pomocą
przygodnych znaków chromatycznych


\relative a'{
\override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
\cadenzaOn as1 bes c des es f g as \cadenzaOff
}
\addlyrics { \small {
as b c des es f g as
} }

Gama As-dur zapisana za pomocą
znaków przykluczowych


\relative a'{
\key as \major
\override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
\cadenzaOn as1 bes c des es f g as \cadenzaOff
}
\addlyrics { \small {
as b c des es f g as
} }

Pokrewną jej molową tonacją równoległą jest f-moll[1], jednoimienną molową – as-moll.

Trudna do realizacji dla instrumentów smyczkowych, dlatego rzadko wybierana jako tonacja dzieł symfonicznych.

Znane dzieła utrzymane w tonacji As-dur:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Franciszek Wesołowski, Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3.