dis-moll
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania

Diagram akordu dis-moll dla gitary
dis-moll − gama oparta na skali molowej, której toniką jest dis. Gama ta w odmianie naturalnej (eolskiej) zawiera dźwięki: dis, eis, fis, gis, ais, h, cis. W zapisie tonacji dis-moll występuje sześć krzyżyków.

Gama dis-moll w odmianie harmonicznej (z VII stopniem podwyższonym o półton):

Gama dis-moll w odmianie doryckiej (z VI i VII stopniem podwyższonym o półton w stosunku do gamy dis-moll naturalnej):

Równoległą gamą durową jest Fis-dur[1], jednoimienną durową – Dis-dur.
Nazwa dis-moll to także akord, zbudowany z pierwszego (dis), trzeciego (fis) i piątego (ais) stopnia gamy dis-moll.
Akord a-moll |
![]() |
Znane dzieła w tonacji dis-moll:
- Aleksandr Skriabin – Etiuda dis-moll, Op. 8, No. 12.
- Charles-Valentin Alkan – druga część Wielkiej Sonaty „Les Quatre Âges” z podtytułem Quasi-Faust
- Olivier Messiaen – hymn O sacrum convivium.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Franciszek Wesołowski , Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- D♯ minor scale (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
- D♯ minor chord (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].