Askfm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Askfm
Ilustracja
Logo serwisu
Typ strony

społeczność internetowa

Data powstania

16 czerwca 2010

Autor

RIGA

Właściciel

Ask.fm Europe, Ltd.

Rejestracja

opcjonalnie

Wersje językowe

indonezyjska, bośniacka, czeska, niemiecka, duńska, estońska, angielska, hiszpańska, filipińska, fińska, francuska, chorwacka, włoska, łotewska, litewska, węgierska, norweska, polska, portugalska, brazylijska, rumuńska, słowacka, słoweńska, szwedzka, turecka, grecka, bułgarska, macedońska, mongolska, rosyjska, serbska, ukraińska, arabska, gruzińska, chińska, japońska[1]

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Askfm (poprzednio Ask.fm) – serwis społecznościowy Questions and Answers (Pytania i Odpowiedzi), w ramach którego zarejestrowani użytkownicy mogą zadawać innym pytania oraz na nie odpowiadać. Portal został stworzony przez łotewską firmę RIGA z siedzibą w Rydze i uruchomiony 16 czerwca 2010 roku[2], a w październiku 2014 przejęty przez irlandzką spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Ask.fm Europe Ltd[3]. Zadawanie pytań wymaga rejestracji, ale pytania mogą pozostać anonimowe[4]. Serwis był notowany w rankingu Alexa na miejscu 184 (czerwiec 2014)[5]

W połowie 2016 roku liczba użytkowników Askfm w Polsce wyniosła ponad 763 tysiące osób[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Serwis uruchomiono w czerwcu 2010 roku przez: Oskarsa Liepiņša, Marka Terebina, Ilja'e Terebina, Valerija Vešņakova i Klāvsa Sinka. Serwis szybko zyskał popularność na całym świecie. W 2013 roku odnotowano 80 mln zarejestrowanych użytkowników, którzy generują 30 mln pytań i odpowiedzi dziennie. Askfm jest jedną z 200 najczęściej odwiedzanych stron internetowych [5]. Pod koniec października 2014 roku serwis został przejęty przez irlandzką spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Ask.fm Europe Ltd., jednak siedziba wciąż pozostaje w Rydze. Nowa polityka prywatności obowiązuje od 1 grudnia 2014 roku.

Krytyka[edytuj | edytuj kod]

W połowie 2013, zanim Ask.com został kupiony przez ASKfm, strona była przedmiotem kilku artykułów na temat cyberprzemocy, które miały związek z samobójstwami[7]. Było to w dużej mierze odpowiedzią na powszechnie zgłaszane przypadki anonimowych obraźliwych wiadomości oraz samobójstw wynikających z takiego zastraszania. Właściciel strony kwestionował stawiane mu zarzuty, ponieważ nie posiadał odpowiednich możliwości raportowania, śledzenia, a także kontroli rodzicielskiej, które były powszechnie stosowane przez portale społecznościowe. Obecnie witryna posiada kompletną funkcję raportowania i blokowania użytkowników, ponadto zaktualizowała Warunki Użytkowania oraz Politykę Prywatności, które zawierają szczegółowe warunki korzystania z ASKfm[3].

6 sierpnia 2013 roku poinformowano, że Hannah Smith, 14-letnia dziewczyna z Anglii, popełniła samobójstwo, a jej ojciec obwiniał za śmierć portal, na którym jego córka doświadczyła cyberprzemocy i prześladowania. Wezwał on do ściślejszej kontroli nad portalami, takimi jak Askfm, mówiąc, że widział jak anonimowość prowadziła do nadużyć, których doświadczyła jego córka[8][9]. Rodzina Smithów zyskała poparcie rodziców Joshuy Unsworth, który również był prześladowany przed swoją samobójczą śmiercią[10]. Firma odpowiedziała, że „chętnie pomoże policji” w śledztwie[11].

Po samobójstwie Hannah Smith premier Wielkiej Brytanii, David Cameron, wezwał do bojkotu wszystkich portali społecznościowych, które nie ponoszą odpowiedzialności za cyberprzemoc w swoich witrynach[12]. Kilku reklamodawców odpowiedziało usuwając swoje reklamy z witryny[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wersje językowe portalu. ask.fm.
  2. ↑ Łotewski portal społecznościowy i jego data uruchomienia (ang.). Baltic Times.
  3. ↑ a b Nowa polityka prywatności serwisu związana ze zmianą właściciela. Ask.fm. [dostęp 2014-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-28)].
  4. ↑ Ask.fm o anonimowości podczas zadawania pytań. Ask.fm. [dostęp 2013-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-17)].
  5. ↑ a b Pozycja strony ask.fm w rankingu Alexa. Ranking stron Alexa. (ang.).
  6. ↑ Twitter ma w Polsce dwa razy mniej odsłon niż NK.pl i Fotka, a dużo więcej niż Instagram, Google+, Pinterest i Ask.fm [online] [dostęp 2017-08-28] (pol.).
  7. ↑ Pupils and parents warned over social networking website linked to teen abuse, „Mail Online” [dostęp 2017-08-28].
  8. ↑ Hannah Smith death: Father says daughter was victim of cyberbullies, „BBC News”, 6 sierpnia 2013 [dostęp 2017-08-28] (ang.).
  9. ↑ Cyberbullying suicides: What will it take to have Ask.fm shut down?, „Telegraph.co.uk” [dostęp 2017-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-07] (ang.).
  10. ↑ Joshua Unsworth’s parents call for ban on notorious website ask.fm [online], www.lep.co.uk [dostęp 2017-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-11] (ang.).
  11. ↑ Teen Suicide: Website 'Happy To Help Police', „Sky News” [dostęp 2017-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-06] (ang.).
  12. ↑ Ellen Coyne, Cyberbullying websites should be boycotted, says Cameron, „The Guardian”, 8 sierpnia 2013, ISSN 0261-3077 [dostęp 2017-08-28] (ang.).
  13. ↑ Save the Children leads ad boycott of Ask.fm following suicide tragedy - Brand Republic News [online], 16 sierpnia 2013 [dostęp 2017-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Askfm&oldid=70001328”