41°53′17″N 12°28′54″E/41,888056 12,481667Bazylika Santa Maria in Cosmedin
|
|||||||||
| Basilica di Santa Maria in Cosmedin | |||||||||
| Kościół tytularny | |||||||||
 Średniowieczna fasada bazyliki Santa Maria in Cosmedin z dzwonnicą |
|||||||||
| Państwo |  Włochy |
||||||||
| Miejscowość | Rzym Piazza Bocca della Verità |
||||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||||||||
| Bazylika mniejsza | od | ||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||
| Relikwie | czaszka św. Walentego | ||||||||
|
|||||||||
|
Położenie na mapie Rzymu
 Bazylika Santa Maria in Cosmedin
|
|||||||||
|
Położenie na mapie Lacjum
Bazylika Santa Maria in Cosmedin
|
|||||||||
|
Położenie na mapie Włoch
Bazylika Santa Maria in Cosmedin
|
|||||||||
| 41°53′17″N 12°28′54″E/41,888056 12,481667 |
|||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Bazylika Santa Maria in Cosmedin (wł. Basilica di Santa Maria in Cosmedin) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.
Historia[edytuj]
Kościół (bazylika) zbudowany w VI wieku na resztkach starożytnych ruin, był przez długi czas ośrodkiem religijnego życia licznej kolonii greckiej osiadłej w Rzymie. Druga część nazwy kościoła zapożyczona została od greckiego klasztoru Kosmidion w Konstantynopolu lub greckiego przymiotnika 'piękny'.
Proste i surowe wnętrze posiada w środku nawy głównej tzw. Schola Cantorum, miejsce gdzie zbierano się na naukę śpiewu kościelnego, ozdobionego różnokolorową mozaiką typu Kosmatów (cosmatesco), podobnie jak baldachim i posadzka. Kościół został pod koniec XIX wieku odnowiony i z tego czasu pochodzą freski w apsydach. W podziemiach do których można zejść schodami, znajdują się kolumny i bloki granitu ze starej świątyni Cerery. W pierwszej kaplicy po lewej stronie zobaczyć można interesującą chrzcielnicę, przerobioną z antycznego sarkofagu.
W jednym z bocznych ołtarzy kościoła przechowywana jest jako relikwia czaszka[1] św. Walentego.
Kardynałowie diakoni[edytuj]
Bazylika Santa Maria in Cosmedin jest jedną z tytularnych diakonii nadawanych kardynałom diakonom.
- Giovanni Coniulo OSB (1088−1118)
- Stefano de Crema (1120−1128)
- Adenulf OSB (1131−1144)
- Giacinto Bobone (1144−1191)
- Niccolo Scolari (1191−1200)
- Giovanni Conti di Segni (1200−1213)
- Rainiero da Viterbo OCist (1216−1250)
- Giacomo Savelli (1261−1285)
- Francesco Caetani (1295−1317)
- Napoleone Orsini Frangipani, in commendam (1317−1321)
- Raymond Le Roux (1321−1325)
- Guillaume de la Jugié (1342−1368)
- Pedro Martínez de Luna y Gotor (1375−1394), obediencja awiniońska od 1378
- Pietro Morosini (1408−1424), obediencja rzymska
- Lucido Conti (obediencja pizańska 1411−1417, 1417-1437)
- Raymond Pérault (1493−1494)
- Luigi d'Aragona (1494−1519)
- Franciotti Orsini (1519−1534)
- Nicolò Ridolfi (1534−1540)
- Guido Ascanio Sforza (1540)
- Reginald Pole (1540−1555); kardynał prezbiter pro hac vice (1555−1558)
- Giacomo Savelli (1558−1573)
- Antonio Carafa (1573−1577)
- Filippo Vastavillani (1577−1583)
- Giovanni Vincenzo Gonzaga OSIoHieros (1583−1585); kardynał prezbiter pro hac vice (1585−1587)
- Alessandro Peretti de Montalto (1587)
- Girolamo Mattei (1587−1589)
- Benedetto Giustiniani (1589−1591)
- Ascanio Colonna (1591−1599)
- Giovanni Battista Deti (1599−1614)
- Alessandro Orsini (1616−1626)
- Pietro Maria Borghese (1626−1633)
- Lelio Biscia (1633−1637)
- Alessandro Cesarini (1637−1638)
- Girolamo Colonna (1639−1644)
- Virginio Orsini (1644−1653)
- Vincenzo Costaguti (1653−1656)
- Paolo Emilio Rondinini (1656−1668)
- Carlo Gualterio (1668−1669)
- Giacomo Franzoni (1669−1670)
- Leopoldo de' Medici (1670−1675)
- Carlo Barberini (1675−1683)
- Paolo Savelli (1683−1685)
- Felice Rospigliosi (1685−1686)
- Benedetto Pamphilj OSIoHieros (1686−1688)
- Fulvio Astalli (1688−1689)
- Carlo Bichi (1690−1693)
- Nicola Grimaldi (1706−1716)
- Annibale Albani (1716−1722)
- Alessandro Albani OSIoHieros (1722−1741); in commendam (1741−1779)
- Pasquale Acquaviva d’Aragona (1779−1780)
- Gregorio Antonio Maria Salviati (1780−1790)
- Fernando Spinelli (1790−1795)
- Fabrizio Dionigi Ruffo (1800−1821)
- Antonio Maria Frosini (1823−1835)
- Alessandro Spada (1835−1843)
- Paolo Mangelli Orsi (1844−1846)
- Giovanni Serafini (1846−1855)
- Giuseppe Ugolini (1855−1858)
- Lorenzo Ilarione Randi (1875−1884)
- Gaetano de Ruggiero (1889−1896)
- Giuseppe Callegari, kardynał prezbiter pro hac vice (1903−1906)
- Aristide Cavallari, kardynał prezbiter pro hac vice (1907−1914)
- Oreste Giorgi (1916−1923); kardynał prezbiter pro hac vice (1923−1924)
- Alessandro Verde (1925−1935); kardynał prezbiter pro hac vice (1935−1958)
- Francesco Roberti (1958−1967)
- vakat od 1967
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
- The Cardinals of the Holy Roman Church – deaconry S. Maria in Cosmedin
- Santa Maria in Cosmedin. W: Matilda Webb: The Churches and Catacombs of Early Christian Rome. Brighton: Sussex Academic Press, 2001, s. 175-177. ISBN 1902210581.
- "S. Maria in Cosmedin", (w); Mariano Armellini, Le chiese di Roma dal secolo IV al XIX.
- Rudolf Hüls: Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049-1130. Max Niemeyer Verlag, 1977, seria: Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom. ISBN 978-3-484-80071-7.
- Chris Nyborg, "Santa Maria in Cosmedin" (ang.)
- Bazylika Santa Maria in Cosmedin w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Zobacz też[edytuj]
- Tytularne kościoły kardynalskie
- Santa Maria in Cosmedin – Photo gallery (ang.)
- Święty Walenty
