Guillaume de la Jugié

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guillaume de la Jugié
Kardynał prezbiter
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

1317
Eyrein

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1374
Awinion

Protodiakon
Okres sprawowania

1356–1368

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

20 września 1342
Klemens VI

Kościół tytularny

Santa Maria in Cosmedin (12 października 1342)
San Clemente (22 kwietnia 1368)

Guillaume de la Jugié (ur. 1317 w Eyrein, zm. 28 kwietnia 1374 w Awinionie) – francuski kardynał okresu tzw. niewoli awiniońskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był siostrzeńcem papieża Klemensa VI oraz kuzynem Grzegorza XI. Przeznaczony do stanu duchownego, w 1332 został kanonikiem kapituły w Rouen, a następnie archidiakonem kapituły w Paryżu. Ukończył studia prawnicze. 20 września 1342 jego wuj Klemens VI, wybrany kilka miesięcy wcześniej na papieża, mianował go kardynałem diakonem. Zaledwie 25-letni Guillaume przybył do Awinionu 12 października 1342, otrzymując czerwony kapelusz oraz kościół tytularny Santa Maria in Cosmedin. W 1345 otrzymał stanowisko archidiakona diecezji siedmiogrodzkiej na Węgrzech. W 1350 wraz z kardynałem Guy de Boulogne został wysłany do Neapolu, gdzie doprowadzili do pojednania królowej neapolitańskiej Joanny z jej krewnym, królem Węgier Ludwikiem I. W 1355 mediował z ramienia papieża Innocentego VI w konflikcie między Aragonią a Kastylią, doprowadzając do zawarcia rozejmu. Uczestniczył w konklawe 1352 i konklawe 1362. W latach 1352 do 1366 piastował urząd archiprezbitera bazyliki watykańskiej.

Od 1365 Guillaume jest poświadczony jako kardynał-protektor króla Ludwika Węgierskiego, będąc tym samym jednym z pierwszych udokumentowanych protektorów świeckich monarchii w kurii papieskiej. Był także pierwszym znanym protektorem zakonu krzyżackiego (od 1360). Krótko przed śmiercią został także protektorem zakonu franciszkanów. W 1361 stał się protodiakonem Świętego Kolegium, a 22 września 1368 przyjął święcenia kapłańskie i został kardynałem prezbiterem San Clemente. Brał udział w konklawe 1370. Zmarł w Awinionie w wieku 57 lat.

Jego młodszy brat Pierre de la Jugié (1319–1376), benedyktyn, został kardynałem w 1375 z nominacji Grzegorza XI.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]