Besiekierz Rudny
Ten artykuł od 2009-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Artykuł |
51°57′8.5″N 19°28′58.7″E |
---|---|
- błąd |
4 m |
WD |
51°57'N, 19°28'E |
- błąd |
2300 m |
Odległość |
1213 m |
wieś | |
![]() Położenie na mapie gminy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Besiekierz Rudny |
Liczba ludności (2011) |
226[1] |
Strefa numeracyjna |
42 |
Kod pocztowy |
95-001 |
Tablice rejestracyjne |
EZG |
SIMC |
0416491 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Zgierz ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu zgierskiego ![]() | |
![]() |
Besiekierz Rudny – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Zgierz.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Do XVI wieku występuje jedna nazwa Besiekierz, która to pojawiła się po raz pierwszy w zapiskach w 1350 roku, jako Biesiekieres. Nazwa Besiekierz wywodzi się od staropolskiego słowa „kierz”, co oznacza dzisiejszy „krzak” oraz przedrostka „bez”. W połączeniu oznaczało to miejsce bez krzaków – Biezkrze. Dobra te należały do rodu Besiekierskich. W początkach XVI wieku występują już wszystkie współcześnie używane nazwy. W początkach XIX wieku Besiekierz Rudny liczył 3 domy i 17 mieszkańców. Na terenie sołectwa jeszcze niedawno występowały dwa przysiółki o nazwie Budy i Rudno. Budy to najprawdopodobniej osadnictwo XIX-wieczne, nieco starsze jest Rudno, które w 1827 roku liczyło 1 dom i 5 mieszkańców.
10 i 11 września 1939 żołnierze Wehrmachtu we wsi Biesiekierz Nawojowy i Biesiekierz Rudny zamordowali 13 mieszkańców (nazwiska ofiar zostały ustalone)[2].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Besiekierz Rudny w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2019-12-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 228.