Biała Kopa (Góry Bialskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biała Kopa
Ilustracja
Biała Kopa (od lewej), Rudawiec (w głębi z prawej), Orlik (na pierwszym planie). Widok z Drogi Marianny
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Góry Bialskie

Wysokość

1033 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Biała Kopa”
Ziemia50°15′06,47″N 16°58′32,18″E/50,251797 16,975606

Biała Kopa (niem. Bielenkoppe, Bieler-Koppe, 1033 m n.p.m.) – szczyt w Górach Bialskich. Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski J. Kondrackiego znajduje się w Górach Złotych (332.61).

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Biała Kopa znajduje się we wschodniej części Gór Bialskich, w krótkim, bocznym grzbieciku, odgałęziającym się od Rudawca w kierunku północnym[1][2].

Od zachodu i północy otacza ją dolina potoku Bielawka. Na wschodnich zboczach Białej Kopy ma źródła Morawski Potok[1][2].

Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]

Masyw Białej Kopy zbudowany jest z drobnoziarnistych, cienkowarstewkowych lub smużystych gnejsów gnejsów gierałtowskich[3]skał metamorficznych należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika[4].

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Masyw Białej Kopy znajduje się w Śnieżnickim Parku Krajobrazowym[2].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

W rejonie Białej Kopy nie ma żadnych szlaków turystycznych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Staffa 1993 ↓, s. 45.
  2. a b c d Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa turystyczna w skali 1:40 000, Wydawnictwo Studio Plan, Wyd. VI, Wrocław 2011, ISBN 978-83-62645-89-3
  3. Z. Cymerman, S. Cwojdziński: Szczegółowa mapa geologiczna Sudetów skala 1:25 000, ark. Strachocin Bielice, Instytut Geologiczny, Warszawa 1986
  4. Ewa Stupnicka, Geologia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1989, s. 70-71, ISBN 83-220-0336-6, OCLC 749682353.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]