Przejdź do zawartości

Iwinka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwinka
Ilustracja
Widok na wzniesienie od strony północno-wschodniej ze zbocza wzniesienia Kowadło
Państwo

 Polska
 Czechy

Położenie

Stronie Śląskie

Pasmo

Sudety
Góry Bialskie

Wysokość

1079 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Iwinka”
Ziemia50°14′28,92″N 16°58′50,44″E/50,241367 16,980678
Dukt Nad Spławami na północno-wschodnim zboczu Iwinki, na obrzeżu rezerwatu przyrody Puszcza Śnieżnej Białki

Iwinka (1079 m n.p.m.) – szczyt w Górach Bialskich w Sudetach Wschodnich, leżący na granicznym grzbiecie, oddzielającym Polskę od Czech.

Położenie i opis

[edytuj | edytuj kod]

Według (Regionalizacji fizycznogeograficznej Polski) J. Kondrackiego Góry Bialskie są częścią Gór Złotych, więc Iwinka znajduje się w Górach Złotych (332.61).

Wzniesienie położone w Sudetach Wschodnich, w południowej części Gór Bialskich, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, na południowo-wschodnim rozrogu odchodzącym od Rudawca, między wzniesieniem Dział po południowo-wschodniej stronie i wzniesieniem Rudawiec po północno-zachodniej stronie, około 3,8 km na południowy zachód od małej wioski Bielice.

Graniczne wzniesienie o spłaszczonym, słabo zarysowanym wierzchołku, jest ledwo zauważalne w terenie. Należy do najwyższych szczytów Gór Bialskich. Wznosi się z płaskiej prawie grani granicznej, na krawędzi „worka bialskiego”. Wzniesienie położone na kontynentalnym dziale wodnym, w całości zbudowane ze skał metamorficznych łupków łyszczykowych i gnejsów gierałtowskich, porośnięte w większości naturalnym lasem regla dolnego, a w partiach szczytowych regla górnego. Północne i wschodnie zbocza góry porasta Puszcza Jaworowa, której najbardziej cenne fragmenty objęte są ochroną jako rezerwat przyrody Puszcza Śnieżnej Białki, która stanowi teren dziki i niecywilizowany, z rzadkimi gatunkami flory i fauny. Wzniesienie pod koniec XX wieku dotknęły zniszczenia wywołane katastrofą ekologiczną w Sudetach.

Na zboczu wzniesienia, na terenie rezerwatu, w pobliżu zielonego szlaku, znajdują się pozostałości po domku myśliwskim, spalonym w okresie PRL, prawdopodobnie przez żołnierzy WOP. Domek zbudowano w pierwszej połowie XIX wieku na polecenie Marianny Orańskiej, właścicielki tutejszych dóbr[1].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Obok szczytu prowadzi szlak turystyczny

  • szlak turystyczny zielony zielony – fragment prowadzący z Orłowca na Halę pod Śnieżnikiem i dalej, przechodzi północno-wschodnim zboczem wzniesienia przez środek rezerwatu, omijając szczyt.
  • Szczyt nie jest oznakowany i nie prowadzi na niego szlak, do szczytu dochodzi się od zielonego szlaku wzdłuż granicy państwa, wąskim pasem pozbawionym drzew.
  • Szczyt położony jest na zalesionym terenie i nie stanowi punktu widokowego. Ze zbocza Iwinki rozciąga się panorama na Góry Bialskie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 16 Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "KRAJ", Warszawa 1993, ISBN 83-7005-095-6
  • Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-911777-1-8