Bob Houghton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bob Houghton
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Robert Douglas Houghton

Data i miejsce urodzenia

30 października 1947
Anglia

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1966–1969 Fulham
1969–1970 Brighton & Hove Albion
1970–1971 Hastings United
1971–1975 Maidstone United
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1970–1971 Hastings United
1971–1975 Maidstone United
1974–1980 Malmö FF
1980 Ethnikos Pireus
1980–1982 Bristol City
1982–1984 Toronto Blizzard
1984–1986 Al-Ittihad
1987–1989 Örgryte IS
1990–1992 Malmö FF
1993 Al-Ittihad
1994–1995 FC Zürich
1996 Colorado Rapids
1997–1999 Chiny
2000 Shaanxi Chanba
2001 Sichuan Guancheng
2002–2003 Hangzhou Nabel Greentown
2005 Uzbekistan
2005–2006 Changsha Ginde
2006–2011 Indie
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Robert Douglas Houghton (ur. 30 października 1947) – angielski piłkarz i trener, grający podczas kariery na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Bob Houghton rozpoczął swoją karierę w pierwszoligowym Fulham F.C. w 1967 roku. Z Fulham spadł do drugiej ligi w 1968. W latach 1969–1970 był zawodnikiem trzecioligowego klubu Brighton & Hove Albion. W ostatnich latach kariery był grającym trenerem półprofesjonalnych klubów Hastings United i Maidstone United.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze jako piłkarz Houghton został trenerem. W 1974 został trenerem szwedzkiego Malmö FF. Z Malmö trzykrotnie zdobył mistrzostwo Szwecji w 1974, 1975, 1977, czterokrotnie Puchar Szwecji w 1974, 1975, 1978, 1980. W 1979 doprowadził Malmö do największego sukcesu w jego historii, jakim był finał Pucharu Europy w 1979, gdzie Malmö uległo angielskiemu Nottingham Forest 0-1. W tym samym roku Malmö zastąpiło Forest w Pucharze Interkontynentalnym, gdzie dwukrotnie uległo paragwajskiej Olimpii Asunción 1-2 i 0-1.

Po opuszczeniu Szwecji Houghton wyjechał do Grecji, gdzie krótko prowadził Ethnikos Pireus, po czym powrócił do Anglii, by prowadzić Bristol City. Z Bristolem spadł z drugiej do trzeciej ligi w 1981. W 1982 rozpoczął mało owocną wędrówkę po świecie i kolejno prowadził kanadyjski Toronto Blizzard, saudyjski Ittihad FC, szwedzki Örgryte IS i ponownie Malmö FF i Al-Ittihad, szwajcarski FC Zürich oraz amerykański Colorado Rapids.

W 1997 objął posadę selekcjonera reprezentacji Chin. Reprezentacje Państwa Środka prowadził do 1999. Odszedł po przegranych eliminacjach do Igrzysk Olimpijskich w Sydney. Pozostał jednak w Chinach i przez kolejne cztery lata prowadził tamtejsze kluby. W 2005 prowadził reprezentację Uzbekistanu, z którą przegrał eliminacje Mistrzostw Świata 2006 w barażu kontynentalnym z Bahrajnem. W 2005 prowadził chiński klub Changsha Ginde, z którym zajął 13-te, przedostatnie miejsce w Chinese Super League. Od 2006 Houghton jest selekcjonerem reprezentacji Indii. W 2007 roku przegrał po dwumeczu z Libanem eliminacje Mistrzostw Świata 2010. Mimo porażki w eliminacjach Houghton zachował stanowisko selekcjonera. W 2008 wygrał z reprezentacją Indii AFC Challenge Cup, co oznaczało wywalczenie awansu do Pucharu Azji, po 27-letniej przerwie. W 2010 przedłużył kontrakt z Indyjską Federacją do 2013[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]