Ladislao Kubala

Ladislao Kubala
Pełne imię i nazwisko	Ladislao Kubala Stecz
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1927 Budapeszt
Data i miejsce śmierci	17 maja 2002 Barcelona
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1939–1943 Ganz TE
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1944 Ganz TE 9 (2) 1945–1946 Ferencvárosi TC 49 (27) 1946–1948 Slovan Bratysława 33 (14) 1948–1949 Vasas SC 20 (10) 1949–1950 Aurora Pro Patria 1919 1950 Hungária 1951–1961 FC Barcelona 256 (194) 1963–1965 RCD Espanyol 29 (7) 1966–1967 FC Zürich
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1946–1947 Czechosłowacja 6 (4) 1948 Węgry 3 (0) 1953–1961 Hiszpania 19 (11) 1954–1963 Katalonia 4 (4) W sumie: 32 (19)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1961–1963 FC Barcelona 1963–1966 RCD Espanyol 1966–1967 FC Zürich 1968 Toronto Falcons 1968–1969 Córdoba CF 1969–1980 Hiszpania 1980 FC Barcelona 1982–1986 Al-Hilal 1986 Real Murcia 1987–1988 Málaga CF 1988–1989 Elche CF 1992 Hiszpania U-21 1995 Paragwaj

Ladislao Kubala Stecz znany też jako Ladislav Kubala i Kubala László (ur. 10 czerwca 1927 w Budapeszcie, zm. 17 maja 2002 w Barcelonie) – piłkarz (łącznik, napastnik) i trener. Występował w trzech reprezentacjach: Czechosłowacji, Węgier i Hiszpanii.

Kariera

Karierę piłkarską rozpoczynał w miejscowej drużynie Ganz. Następnie, w wieku 17 lat, przeszedł do Ferencvárosi TC. Potem wyjechał na Słowację, gdzie grał w Slovanie Bratysława. W latach 1946 – 1947 zagrał w reprezentacji Czechosłowacji 6 razy, strzelając 4 gole. W 1948 roku powrócił do ojczyzny, gdzie reprezentował barwy Vasasu. W tym roku wystąpił 3 razy w reprezentacji Węgier. Rok później uciekł do Włoch, gdzie próbował sił najpierw w zespole Pro Patria, później zaś w AC Milan. W tym samym roku węgierska federacja piłkarska zdyskwalifikowała go na rok za zerwanie kontraktu i ucieczkę z kraju. Nie mogąc występować, zwiedził Amerykę Południową wraz z węgierskimi azylantami, co umożliwiło mu znalezienie się w Hiszpanii. Tam został graczem klubu FC Barcelona, który poprzez federację piłkarską przeciwstawił się nałożonej na niego dyskwalifikacji. W katalońskiej drużynie strzelił 194 bramki w 329 oficjalnych spotkaniach. Już w pierwszym sezonie w nowej drużynie Kubala, zdobywając 27 bramek, został wicekrólem strzelców. Więcej o jedną bramkę miał Pahiño, gracz Realu Madryt. Dwa lata później Kubala został jednak królem strzelców ligi, wyprzedził innego gracza Realu Madryt, Alfredo Di Stéfano. W październiku 1953 roku Kubala zagrał w meczu reprezentacji świata z Anglią (4:4), w którym zdobył dwie bramki. W latach 1953–1961 rozegrał 19 spotkań w reprezentacji Hiszpanii strzelając 11 bramek.

W latach 1969–1980 trenował reprezentację Hiszpanii. Dwukrotnie jako piłkarz grał przeciwko Polsce: w 1947 roku jako reprezentant Czechosłowacji (6:3 w Pradze, strzelił dwie bramki) i w 1959 roku jako reprezentant Hiszpanii (3:0 w Madrycie). Jego ojciec był pół Polakiem, pół Słowakiem.

Sukcesy

Zawodnicze

FC Barcelona

• Mistrzostwo Hiszpanii: 1952, 1953, 1959, 1960
• Puchar Króla: 1951, 1952, 1953, 1957, 1959
• Puchar Miast Targowych: 1958, 1960
• Puchar Łaciński: 1952
• Copa Eva Duarte: 1952, 1953

Trenerskie

CD Málaga

• Awans do Primera División: 1988

Życie prywatne

Kubala ożenił się z córką innego piłkarza, Ferdinanda Daučíka.

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 18): Puchar UEFA , Wydawnictwo GiA, Katowice 1996, ISBN ​ISBN 83-905424-1-2​, str. 9