Bodaki (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bodaki
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

gorlicki

Gmina

Sękowa

Liczba ludności (2022)

184[1]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

38-307[2]

Tablice rejestracyjne

KGR

SIMC

0464745

Położenie na mapie gminy Sękowa
Mapa konturowa gminy Sękowa, u góry znajduje się punkt z opisem „Bodaki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bodaki”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bodaki”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bodaki”
Ziemia49°35′24″N 21°17′36″E/49,590000 21,293333

Bodaki (łemkow. Бодакы) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa.

Położenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Wieś Bodaki położona jest w środkowej części Beskidu Niskiego w Karpatach Zachodnich. Leży w dolinie potoku Bartnianka otoczona górami: Męcińską Górą (679 m n.p.m.) od północy i Dziamerą (757 m n.p.m.), Ostrą Górą (759 m n.p.m.) i Holą (660 m n.p.m.) od południa[3].

Integralnymi częściami miejscowości są: Przegonina i Pstrążne[4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historycznie Bodaki, podobnie jak sąsiednie Pstrążne były przysiółkami głównej wsi, którą była Przegonina. Zapis z lustracji królewszczyzn z 1581 wykazuje, że Przegonina była na prawie wołoskim z sołectwem i dwoma półdworzyszczami. W 1589 pojawia się przysiółek Pstrążne, natomiast Bodaki jako przysółek Przegoniny po raz pierwszy odnotowano w dokumentach w 1794[3]. Jako wieś królewska Przegonina należała do starostwa bieckiego. Po 1789 od władz austriackich wieś nabył starosta biecki hr. Wilhelm Siemieński. Wśród mieszkańców przeważali wówczas łemkowscy grekokatolicy[5]. W okresie międzywojennym w Przegoninie było 120 gospodarstw, w tym w Bodakach 23, a w Pstrążnem 38[6]. Po schizmie tylawskiej na liczącą ponad 400 mieszkańców wieś około 150 stanowili prawosławni. Zbudowali w latach 1932–1934 w Bodakach cerkiew. W 1947 po akcji „Wisła” z Przegoniny, Pstrążnego i Bodaków wysiedlono ponad 300 mieszkańców. W wyniku tych zmian w 1948 Bodaki uzyskały status wsi, a Przegonina podobnie jak Pstrążne stały się jej integralnymi częściami[7].

Przegonina i Bodaki, podobnie jak sąsiednie Bartne, były ośrodkiem kamieniarstwa. Piaskowiec był wydobywany na stoku Kornut. W Przegoninie już w XVII wieku wykorzystywany był jako materiał budowlany[7]. Wyrabiano także osełki do kos, brusy do ostrzenia siekier, kamienie do żaren. Ponadto kamieniarze z Przegoniny wytwarzali kamienie młyńskie, nagrobki zdobione reliefami i rzeźbami oraz kuli krzyże przydrożne[8]. W Bodakach wytwarzano również kamienne blaty stołowe i płyty chodnikowe do Gorlic. W okresie międzywojennym Łemkowie z Przegoniny zajmowali się wyrobem galanterii drewnianej w postaci rzeźbionych talerzy, kasetek, figurek itp[8].

Pod koniec XIX wieku próbowano na terenie Przegoniny i Bodaków wydobywać ropę naftową. Niewielka jej kopalnia funkcjonowała tu do początków XX wieku[5].

W miejscowości zachowało się tradycyjne budownictwo ludowe, być może dlatego, że dopiero w 1987 doprowadzono tu szosę z Ropicy Górnej[7]. Obecnie wieś zamieszkana jest w większości przez Łemków, którzy powrócili z wysiedleń[6].

Nazwa wsi pochodzi od nazwiska mieszkańców, rodziny Bodaków[6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[9].

Inne obiekty historyczne

  • Szkoła powstała w prywatnym domu w 1910 roku a w 1920 przeniesiona została do budynku gromadzkiego;
  • kapliczka kryta gontem, z końca XIX wieku, ufundowana przez wędrownego szklarza Stefana Żelema[6];
  • zabytkowe krzyże żeliwne na cokole z piaskowca.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 73 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b Janusz Michalak, Gorlice Biecz i okolice, Roksana, Krosno 1998, s.114 ISBN 83-903843-1-0
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Piotr Subik, Beskid Niski, Krosno: Roksana, 2000, s. 73, ISBN 83-88126-44-X, OCLC 751484874.
  6. a b c d Wojciech Krukar, Kryciński Stanisław i inni, Beskid Niski. Przewodnik, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 1999, ss.252,253 ISBN 83-85557-59-8
  7. a b c Bogdan Mościcki, Gorlickie, Rewasz, Pruszków, Gorlice 1992, ss.50,51 ISBN 83-85557-02-4
  8. a b Roman Reinfuss, Śladami Łemków, Wydawnictwo PTTK Kraj , Warszawa 1990, ss.36,37 ISBN 83-7005-238-X
  9. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy, wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-11-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]