Brama Złota w Gdańsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brama Złota
Langgasser Tor
Symbol zabytku nr rej. A-435 z 27.02.1967[1]
Ilustracja
Widok od strony Targu Węglowego
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Gdańsk

Typ budynku

brama miejska

Styl architektoniczny

manieryzm

Architekt

Abraham van den Blocke

Ukończenie budowy

1612[2]

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Brama Złota”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Brama Złota”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Brama Złota”
Ziemia54°20′58,9″N 18°38′53,5″E/54,349700 18,648200

Brama Złota (właściwie: Brama Długouliczna, Brama Ulicy Długiej, niem. Langgasser Tor)[2] – zabytkowa[1] brama miejska Głównego Miasta w Gdańsku. Stanowi początek ulicy Długiej, jest częścią Drogi Królewskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie w tym miejscu znajdowała się średniowieczna, gotycka Brama Długouliczna. Została zburzona, celem zastąpienia jej obecnie istniejącą bramą, która miała pełnić funkcję reprezentacyjną, a nie obronną[3]. Brama Złota została ukończona w roku 1612, według projektu architekta Abrahama van den Blocke[2]. Budowla utrzymana w stylu manierystycznym z nawiązaniami do architektury klasycznej – kształt wrót podobny do łuku triumfalnego, kolumny w porządku jońskim i kompozytowym. Od północy do bramy przylega Dwór Bractwa św. Jerzego[3].

Szczyt bramy ozdobiono rzeźbami w 1648 roku. Co najmniej do końca XVIII wieku posiadała zamykane wrota. W XIX wieku brama mieściła Królewską Szkołę Sztuk Pięknych. Budynek został uszkodzony w 1945 r. Odbudowany w 1957 roku[3]. Obecna nazwa bramy jest ahistoryczna i została przyjęta po II wojnie światowej[2]. Budynkiem zarządza Oddział Wybrzeże Stowarzyszenia Architektów Polskich[4].

Detale architektoniczne[edytuj | edytuj kod]

Figury[edytuj | edytuj kod]

Obie fasady bramy są zwieńczone attykami, na których ustawiono osiem rzeźb alegorycznych (po cztery z każdej strony). Obecne są rekonstrukcją posągów z 1878 będących kopiami oryginalnych, zniszczonych działaniem czynników klimatycznych rzeźb Piotra Ringeringa wykonanych w 1648 roku na podstawie projektu Jeremiasza Falcka. Figury od strony zachodniej symbolizują dążenia mieszczan: Pax („Pokój”), Libertas („Wolność”), Fortuna („Szczęście”) oraz Fama („Sława”). Od strony wschodniej (od ulicy Długiej) widać figury symbolizujące cnoty obywatelskie: Concordia („Zgoda”), Iustitia („Sprawiedliwość”)', Pietas („Pobożność”) oraz Prudentia („Rozwaga”)[2][3].

Inskrypcja[edytuj | edytuj kod]

We fryzie na ścianie frontowej umieszczono cytat z Psalmu 122: ES MVSSE WOLGEHEN DENEN DIE / DICH LIEBEN ES MVSSE FRIEDE SEIN INWENDIG IN DEINE MAVREN VND / GLVCK IN DEINEN PALASTEN PSA - 122 („Niech zażywają pokoju ci, którzy ciebie miłują. Niech pokój będzie w twoich murach, a bezpieczeństwo w twych pałacach!”). Łaciński napis na bramie od strony ulicy Długiej głosi: Concordia res publicæ parvæ crescunt - discordia magnæ concidunt („Zgodą małe republiki rosną - niezgodą wielkie upadają”)[2][3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych województwa pomorskiego - Narodowy Instytut Dziedzictwa.
  2. a b c d e f Akademia Rzygaczy – Brama Złota.
  3. a b c d e Gedanopedia – Brama Złota.
  4. Gdańskie Centrum Multimedialne, Gdańskie Centrum Multimedialne, Złota Brama potrzebuje prac remontowych - jest dotacja od Miasta, ponad 177 tys. złotych [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2022-11-28] (pol.).