75 mm armata 75/32 Modello 37
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
75 mm |
Długość lufy |
2574 mm |
Donośność |
12 500 m |
Prędkość pocz. pocisku |
624 m/s (pocisk o masie 6,3 kg) |
Masa |
1250 kg (marszowa) |
Kąt ostrzału |
–10° do +45° (w pionie) |
Cannone da 75/32 modello 37 – włoska armata polowa skonstruowana w okresie międzywojennym.
W połowie lat 30. XX wieku armia włoska zaczęła modernizację posiadanej artylerii. Wśród wprowadzonych do uzbrojenia wzorów znalazła się nowa armata kalibru 75 mm która miała zastąpić pochodzące jeszcze sprzed I wojny światowej armaty modello 06 i 11. Armata modello 37 miała nowoczesna konstrukcję. Dwuogonowe łoże zapewniało szeroki kąt ostrzału w poziomie, a długa lufa wyposażona w hamulec wylotowy pozwalała na użycie działa w roli broni przeciwpancernej. Wadą działa było mocowanie ogonów łoża do ziemi przy pomocy wbijanych w ziemie klinów. Rozwiązanie to typowe dla dział włoskich z lat 30. wydłużało czas przejścia z położenia marszowego w bojowe i utrudniało zmianę kierunku strzelania[1].
Słabość włoskiego przemysłu zbrojeniowego sprawiła, że nie udało się zrealizować planów zastąpienia starszych armat kalibru 75 mm armatą modello 37 i do kapitulacji Włoch w 1943 występowały one równolegle w jednostkach[1].
Po kapitulacji Włoch duża liczba dział modello 37 została przejęta przez Wehrmacht. Otrzymały one oznaczenie 7,5 cm FK 248(i) i były używane przez jednostki niemieckie walczące we Włoszech oraz zwalczające partyzantkę w Jugosławii i Grecji[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Chris Chant: Artillery. Londyn: Amber Books, 2005, s. 57. ISBN 1-904687-41-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes £ Noble Books, 1998, s. 141. ISBN 0-7607-1022-8.