Chociński Młyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chociński Młyn
wieś
Ilustracja
Chata kaszubska w Chocińskim Młynie
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

chojnicki

Gmina

Chojnice

Liczba ludności (2008)

26

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

89-608[2]

Tablice rejestracyjne

GCH

SIMC

0082305

Położenie na mapie gminy wiejskiej Chojnice
Mapa konturowa gminy wiejskiej Chojnice, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Chociński Młyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Chociński Młyn”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Chociński Młyn”
Położenie na mapie powiatu chojnickiego
Mapa konturowa powiatu chojnickiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chociński Młyn”
Ziemia53°49′50″N 17°26′49″E/53,830556 17,446944[1]

Chociński Młyn (kaszb. Chòcyńsczi Młin lub też Stari Mòst, Chòczińsczi Młin, niem. Chotzenmühl)[3]wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Chojnice, nad rzeką Chociną. Wieś jest częścią składową sołectwa Swornegacie.

Około 1750 w miejscowości wybudowano tartak o konstrukcji słupowo-ramowej z napędem koła wodnego (brak jednak danych potwierdzających dokładną datę powstania tartaku). W latach 60. XVIII wieku starościna człuchowska, księżna Anna Radziwiłłowa, wyasygnowała sporą sumę na odbudowę tartaku. Z czasem Chociński Młyn zaczął pełnić funkcję przydrożnej karczmy. W 1968 rozebrano młyn[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Chociński Młyn jest położony na terenie Zaborskiego Parku Krajobrazowego przy trasie drogi wojewódzkiej nr 236. Połączenie z centrum Chojnic umożliwiają autobusy komunikacji miejskiej (linia nr 1A).

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Leśniczówka z poł. XIX w. o skromnych cechach klasycystycznych, nakryta dachem naczółkowym, obok chałupa zrębowa[5].
  • Zniszczony tartak wodny z XIX w. z wielkim kołem napędowym.
  • Dom podcieniowy z początku XX w.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15786
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 146 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Dr F. Lorentz "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem" (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
  4. Donata Gierszewska: Swornegacie; Monografia wsi. Swornegacie: Wydawnictwo Fundacji Marcina Fuhrmanna, 2014, s. 22-23. ISBN 978-83-64055-02-7.
  5. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 303, ISBN 978-83-7495-133-3.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]