W dwudziestej szóstej edycji Copa Libertadores udział wzięło 21 klubów reprezentujących wszystkie kraje zrzeszone w CONMEBOL. Każde z 10 państw wystawiło po 2 kluby, nie licząc broniącego tytułu argentyńskiego klubu CA Independiente, który awansował do półfinału bez gry.
Independiente nie tylko nie zdołał obronić tytułu, ale nawet nie dotarł do finału, przegrywając w półfinale z krajowym rywalem – Argentinos Juniors. W finale Argentinos Juniors dopiero po trzech meczach i rzutach karnych pokonał rewelację turnieju – kolumbijski klub América Cali.
W pierwszym etapie 20 klubów podzielono na 5 grup po 4 drużyny. Z każdej grupy do następnej rundy awansował tylko zwycięzca. Jako szósty klub do półfinału awansował broniący tytułu Independiente.
W następnej, półfinałowej rundzie, 6 klubów podzielono na 2 grupy liczące po 3 drużyny. Do finału awansowali zwycięzcy obu grup.
Obok klubu América Cali znakomicie spisał się ekwadorski klub CD El Nacional, który fazę grupową przebrnął bez porażki, a w półfinale okazał się lepszy niż słynny urugwajski klub CA Peñarol. W grupie pierwszej fazy grupowej starły się ze sobą kluby dwóch największych potęg Ameryki Południowej – Argentyny i Brazylii. Zdecydowanie lepsze okazały się kluby argentyńskie. Bardzo słabo wypadły kluby z Peru, a Sport Boys Callao nie zdobył nawet jednego punktu.
Poniższa tabela ma charakter statystyczny. O kolejności decyduje na pierwszym miejscu osiągnięty etap rozgrywek, a dopiero potem dorobek bramkowo-punktowy. W przypadku klubów, które odpadły w rozgrywkach grupowych o kolejności decyduje najpierw miejsce w tabeli grupy, a dopiero potem liczba zdobytych punktów i bilans bramkowy.
Argentinos Juniors – 
Fluminense Rio de Janeiro
Táchira San Cristóbal – 
Club Blooming – 
Club Guaraní – 
América Cali – 
CA Peñarol – 
CSD Colo-Colo – 
Sport Boys Callao – 
CD El Nacional –