Czarny Las (powiat częstochowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czarny Las
wieś
Ilustracja
Fragment zabudowy w miejscowości Czarny Las
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

częstochowski

Gmina

Mykanów

Liczba ludności (2022)

1113[2]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-233[3]

Tablice rejestracyjne

SCZ

SIMC

0138750

Położenie na mapie gminy Mykanów
Mapa konturowa gminy Mykanów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Czarny Las”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Czarny Las”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Czarny Las”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Czarny Las”
Ziemia50°53′34″N 19°05′05″E/50,892778 19,084722[1]

Czarny Las (niem. Hilsbach[4]) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mykanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jako jedna z miejscowości w gminie została założona przez ewangelickich kolonistów niemieckich[potrzebny przypis]. Wieś powstała na przełomie XVIII i XIX wieku[potrzebny przypis]. Dokładna data nie jest znana, choć niektóre źródła podają, że pierwsi koloniści przybyli w 1786 z Czech i Niemiec[potrzebny przypis], m.in. z Wirtembergii i Szwarzwaldu (Szwabia). Pierwotnie wieś tkaczy nazywała się Hilsbach (bądź Hillbach)[5], co znajduje potwierdzenie w księgach parafialnych z pierwszej połowy XIX wieku.

Była to wówczas największa niemiecka kolonia w tej okolicy, stanowiąc zalążek późniejszej parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Częstochowie.

Domy budowano wzdłuż drogi wiodącej z Kuźnicy Kiedrzyńskiej do Częstochowy przez Kiedrzyn. Do 1930 roku Czarny Las należał administracyjnie do gminy Grabówka, potem do gminy Kamyk[6].

Opiekę duszpasterską nad czarnoleskimi ewangelikami sprawowali początkowo kapelani wojsk pruskich, a następnie duchowni ze Śląska, przede wszystkim Tarnowskich Gór. Po powstaniu w roku 1820 parafii ewangelickiej w Wieluniu, ewangelicy z Czarnego Lasu udawali się tam na nabożeństwa. W roku 1822, dzięki zapomodze cara Aleksandra I, na skrzyżowaniu wsi, tuż obok stawu, wybudowano Dom Modlitwy, w którym odbywały się nabożeństwa. Za odprawianie nabożeństw odpowiedzialni byli księża z parafii w Wieluniu. Od 1845[7] stał się on filiałem parafii ewangelickiej z Wielunia. W 1852 roku ze względu na znaczący rozwój Częstochowy po wybudowaniu Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej przeniesiono tam siedzibę filiału, czym zapoczątkowano tamtejszą parafię ewangelicką[potrzebny przypis].

Od utworzenia pierwszej szkoły podstawowej w 1820 do odzyskania niepodległości w 1918 nauczano tu tylko w językach niemieckim i rosyjskim. Język polski został wprowadzony do nauczania, gdy w październiku 1923 obok starej szkoły wybudowano nową. Początkowo w klasach starszych równolegle do języka polskiego funkcjonował język niemiecki, jednak po dwóch latach został usunięty jako język obcy.

Dzięki działalności mieszkańców we wsi powstały między 1921 a 1924 straż pożarna i kółko rolnicze[potrzebny przypis]. Dzięki staraniom tych organizacji zelektryfikowano wieś. Ochotnicza Straż Pożarna dysponowała całym sprzętem pożarniczym łącznie z beczkowozem. W latach 1933-1935 przeprowadzono meliorację większości gruntów[potrzebny przypis]. W roku 1937 powstała spółka wodna. Teren wsi był bardzo dobrze zagospodarowany, a dzięki żyznym glebom jej mieszkańcy oprócz tkactwa mogli także zająć się uprawą roli. Uprawiano głównie truskawki, które następnie były sprzedawane na całym terenie Śląska. Wkrótce Czarny Las stał się znaczącym ośrodkiem plantacji truskawek[potrzebny przypis]. Oprócz ciężkiej pracy mieszkańcy Czarnego Lasu znajdowali także czas na wspólną zabawę. Temu celowi służył budynek remizy bądź ogrody gospodarcze. Zabawy te były często połączone z loterią fantową, a do tańca grała miejscowa orkiestra dęta. Dzięki spisowi ludności, który miał miejsce w latach 1915-1942, wiadomo, iż w tych latach Czarny Las zamieszkiwały 633 osoby, z których 480 było wyznania ewangelickiego.

W czasie II wojny światowej Czarny Las znajdował się na terenie Generalnego Gubernatorstwa.

Ze względu na niemieckie pochodzenie znaczna część mieszkańców została wpisana na Volkslistę. Część mężczyzn wcielono do wojska niemieckiego. W roku 1940 zapadła decyzja ówczesnych władz okupacyjnych o natychmiastowym wysiedleniu ludności polskiej i zasiedlenia ludności niemieckiej. Niektórzy mieszkańcy wsi zostali aresztowani i wywiezieni na roboty przymusowe oraz do obozów koncentracyjnych[potrzebny przypis].

W roku 1945 i następnych latach mieszkańcy wsi pochodzenia niemieckiego, na podstawie przepisów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej musieli opuścić swoje posiadłości. Część z nich trafiła do więzienia. W kwietniu 1945 roku do Czarnego Lasu przybyli repatrianci zza Buga, którzy zajmowali poniemieckie gospodarstwa[potrzebny przypis].

We wsi zachowało się kilkanaście starych domów zbudowanych z łupanego kamienia o typowej, niemieckiej budowie.

Cmentarz ewangelicki w Czarnym Lesie[edytuj | edytuj kod]

W Czarnym Lesie znajduje się dawny cmentarz ewangelicki, założony w XVIII wieku przez kolonistów niemieckich. Zachowało się kilkadziesiąt grobów w różnym stanie. Najstarsze pochodzą z połowy XIX wieku, a najnowsze z okresu II wojny światowej. Kilka grobów ma zamontowane nowe tablice. Ewangelicy częstochowscy korzystają z Cmentarza św. Rocha w Częstochowie, gdzie jest część ewangelicko-augsburska. Teren cmentarza w Czarnym Lesie w 2009 został przekazany parafii katolickiej w Czarnym Lesie i połączony z tamtejszym cmentarzem. Planowana była rewitalizacja terenu. Większość krzewów i zarośli porastających teren nekropolii usunięto, niwelując również znaczną liczbę istniejących w dobrym stanie grobów ziemnych. Mimo tego cmentarz był zarośnięty i zaniedbany. W 2018 na zlecenie parafii rzymskokatolickiej wycięto drzewa i wyrównano teren, co zatarło ślady pochówków. Pozostał jedynie drewniany krzyż i kilka murowanych nagrobków[8][9].

Ewangelickie księgi metrykalne[edytuj | edytuj kod]

Do 1846 roku ewidencję narodzin, zgonów i ślubów mieszkańców Czarnego Lasu prowadzono w Wieluniu oraz – częściowo – w katolickiej parafii w Białej, gdyż tam było najbliżej mieszkańcom Czarnego Lasu aby zgłosić narodziny dziecka, chęć zawarcia ślubu lub zgon członka rodziny. Księgi ewangelickiego filiału zostały założone w 1846 roku, obecnie ich duplikaty są dostępne w Archiwum Państwowym w Częstochowie, stanowiąc cenne źródło badań genealogicznych. Od 1868 roku księgi te były prowadzone w języku rosyjskim (aż do 1918 roku). Archiwum Państwowe w Częstochowie dysponuje księgami do roku 1905. Nowsze znajdują się w Urzędzie Stanu Cywilnego w Częstochowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 19511
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 176 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Karte der Deutschen Siedlungen in Mittelpolen : Maßstab 1:500 000, Bibliographisches Institut AG., 1938 [dostęp 2017-11-27].
  5. Częstochowa. Historia. czestochowa.luteranie.pl. [dostęp 2020-03-11].
  6. Florian Huras: Zmiany terytorialne powiatu częstochowskiego. Towarzystwo Genealogiczne Ziemi Częstochowskiej, 2009-07-23. [dostęp 2019-10-02]. (pol.).
  7. Andrzej Kuśnierczyk: Zestawienie genealogiczne osadnictwa w południowych Prusach. www.genealodzy.czestochowa.pl, 2009-10-13. [dostęp 2020-03-11].
  8. Dwustuletni ewangelicki cmentarz zaorany w śląskiej gminie Mykanów. [w:] Polsat News [on-line]. 17 marca 2021. [dostęp 2021-03-13].
  9. Cmentarz w Czarnym Lesie – uporządkowany czy zniszczony?. [w:] Czestochowskie24.pl [on-line]. 1 kwietnia 2019. [dostęp 2021-03-13].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]