Dżusajr
31°39′25″N 34°46′15″E/31,656944 34,770833| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt |
Dystrykt Gazy |
| Wysokość |
100 m n.p.m. |
| Populacja (1945) • liczba ludności |
|
| Data zniszczenia |
17 lipca 1948 |
| Powód zniszczenia | |
| Obecnie | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny  | |
| 31°39′25″N 34°46′15″E/31,656944 34,770833
| |
| Strona internetowa | |
Dżusajr (arab. جسير) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej (al-Nakba), po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 17 lipca 1948.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Dżusajr leżała na granicy pustyni Negew z Szefelą. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 12 361 ha. We wsi mieszkało wówczas 1 180 osób[1].
| własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
|---|---|
| Arabowie | 12 015 |
| Żydzi | 0 |
| publiczne | 346 |
| Razem | 12 361 |
| Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (hektary) | Żydzi (hektary) |
|---|---|---|
| uprawy zbóż | 11 863 | 0 |
| nieużytki | 444 | 0 |
| zabudowane | 54 | 0 |
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1596 wieś Dżusajr posiadała 330 mieszkańców, którzy płacili podatki pszenicą, owocami, winoroślą i kozami[2].
W okresie panowania Brytyjczyków Dżusajr rozwijała się jako średniej wielkości wieś. W 1937 otworzono szkołę podstawową, do której w 1945 uczęszczało 74 uczniów. Był tutaj meczet[1].
Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 wieś zajęły wojska egipskie. W dniu 16 lipca Izraelczycy rozpoczęli operację Mawet la-polesz, w trakcie której zajęli Dżusajr. Mieszkańcy już wcześniej opuścili wieś. W następnych dniach wyburzono prawie wszystkie domy[1].
Miejsce obecnie[edytuj | edytuj kod]
Na gruntach należących do Dżusajr powstał w 1953 moszaw Menucha, a w 1968 wieś komunalna Wardon.
Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Dżusajr: „Ocalał tylko jeden dom o płaskim dachu, który stoi pośrodku sadu brzoskwiniowego. Jego elewacja frontowa ma dwa prostokątne okna i prostokątne wejście pośrodku. Wśród wysokich traw i chwastów są widoczne szczątki innych domów”[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Welcome To Jusayr. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).
- ↑ Claude Reignier, H.H. Kitchener: The Survey of Western Palestine: memoirs of the topography, orography, hydrography, and archaeology. London: Committee of the Palestine Exploration Fund., 1881, s. 149. [dostęp 2011-04-24]. (ang.).