Dąbrówka (Sanok)

Dąbrówka
	Dzielnica Sanoka
	; Początek Sanoka i ulicy Krakowskiej (2014)
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	sanocki
Miasto	Sanok
Data założenia	XVI wiek
W granicach Sanoka	31 grudnia 1961
Kod pocztowy	38-500
Tablice rejestracyjne	RSA
	Położenie na mapie Sanoka Dąbrówka
	Położenie na mapie Polski Dąbrówka
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Dąbrówka
	Położenie na mapie powiatu sanockiego Dąbrówka
	49°34′12″N 22°10′16″E/49,570000 22,171111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dąbrówka – dzielnica miasta Sanok. Pierwotnie wieś, powstała z połączenia Dąbrówki Polskiej i Dąbrówki Ruskiej.

Jest położona na Pogórzu Bukowskim przy drodze krajowej nr 28.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie była to wieś niemiecka (zob. Głuchoniemcy), później polska, co uwydatniło się poprzez kolejne człony przydawkowe nazwy. Jako wieś została wspomniana w dokumencie z 1523 Dąmbrowka ... iure Thutonico, in villa Almanica Dąbrowka 1552, Dąmbrowka Niemieczka 1565, Dąmbrowka Niemiecka 1654, Dąbrowka Polska 1745, rus. Dubrovka Hermanska, Dąbrówka Polska XIX i XX wiek. Jeszcze w okresie XVI wieku przeważała ludność niemiecka. Była to zapewne królewska wieś służebna zamku sanockiego.

Jako część miasta Dąbrowka Polska rozpościerała się pomiędzy Stróżnią a Glinicami^[2]. Drugą nieistniejącą wsią, a obecnie składową dzielnicy jest Dąbrówka Ruska.

Na przełomie XIX i XX wieku właścicielem tego terenu był Aleksander Mniszek-Tchorznicki^[3]^[4]^[5]. Do niego należały m.in. Glinice^[6] i park położony przy obecnej ulicy 1000-lecia obok torów kolejowych. Ponadto przy ulicy Aleja Najświętszej Marii Panny, powyżej Cerkwi św. Dymitra obok cmentarza parafialnego znajduje się kaplica grobowa rodzin Rylskich i Tchorznickich, która jest uznana za obiekt zabytkowy.

15 października 1948 wsie Dąbrówka Polska i Dąbrówka Ruska zostały połączone w jedną wieś Dąbrówkę^[7]^[8]. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dąbrówka. Uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z 1 stycznia 1962 roku wieś przyłączono do miasta Sanok, dzięki czemu obszar Sanoka powiększył się o 2200 ha^[1]^[9]. Od tego czasu stanowi dzielnicę Dąbrówka.

W Dąbrówce w latach PRL przy ulicy Okulickiego, prowadzącej do Sanoczka, zostały zlokalizowane: Centrala Nasienna (nadal działająca i m.in. skupująca zboża z okolicznych wsi i produkująca różnego rodzaju pasze) oraz Spółdzielnia Kółek Rolniczych (SKR), której baza stoi do dziś.

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

Przemysł

Automet

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Dz.U. z 1961 r. nr 46, poz. 249.
↑ Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 394.
↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, s. 405, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
↑ Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 215.
↑ Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 164.
↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, s. 371, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
↑ Rzeszowski Dziennik Wojewódzki. R.5, nr 8 (15 października 1948) = 27, poz. 95.
↑ Ks. Antoni Szypuła. 25 lat Parafii Rzymskokatolickiej w Sanoku – Dąbrówce (fragmenty). „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 22 z 16 października 1991.
↑ Jan Łuczyński, Edward Zając: Zarys dziejów Sanoka w latach 1944–1978. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 75.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

AdamA. Fastnacht AdamA., Słownik historyczno-geograficzny Ziemi Sanockiej w średniowieczu, AnnaA. Fastnacht-Stupnicka (oprac.), AntoniA. Gąsiorowski (oprac.), Kraków: Towarzystwo Naukowe „Societas Vistulana”, 2002, ISBN 83-88385-14-3, OCLC 749354870 .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Dąbrówka Polska (9), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 937 .
Dąbrówka Polska (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 396 .

[46-249-1] Dz.U. z 1961 r. nr 46, poz. 249.

[2] Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 394.

[3] Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, s. 405, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.

[4] Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 215.

[5] Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 164.

[6] Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, s. 371, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.

[7] Rzeszowski Dziennik Wojewódzki. R.5, nr 8 (15 października 1948) = 27, poz. 95.

[8] Ks. Antoni Szypuła. 25 lat Parafii Rzymskokatolickiej w Sanoku – Dąbrówce (fragmenty). „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 22 z 16 października 1991.

[9] Jan Łuczyński, Edward Zając: Zarys dziejów Sanoka w latach 1944–1978. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 75.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Dzielnice (jednostki pomocnicze gminy)	Śródmieście Błonie Zatorze Dąbrówka Wójtostwo Posada Olchowce
Osiedla mieszkaniowe	os. Okołowiczówka os. Kiczury os. Podgaje os. Biała Góra os. Szklana Górka os. Porcelana (Łany) os. Jerozolima os. Jana III Sobieskiego os. Robotnicza os. Jana Pawła II os. Sadowa os. Armii Krajowej os. Wyspiańskiego os. Kościuszki
Dawniej w granicach Sanoka	Dolina (1972–77) Wielopole (1972–77) Zahutyń (1972–77) Zagórz (1972–77) Zasław (1972–77)