Przejdź do zawartości

Dżusajr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dżusajr
‏جسير‎
Państwo

 Mandat Palestyny

Dystrykt

Dystrykt Gazy

Wysokość

100 m n.p.m.

Populacja (1945)
• liczba ludności


1180

Data zniszczenia

17 lipca 1948

Powód zniszczenia

atak Sił Obronnych Izraela

Obecnie

Menucha, Wardon

Położenie na mapie Mandatu Palestyny
Mapa konturowa Mandatu Palestyny, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dżusajr”
Ziemia31°39′25″N 34°46′15″E/31,656944 34,770833
Strona internetowa

Dżusajr (arab. جسير) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej (al-Nakba), po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 17 lipca 1948.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Dżusajr leżała na granicy pustyni Negew z Szefelą. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 12 361 ha. We wsi mieszkało wówczas 1 180 osób[1].

własność gruntów powierzchnia gruntów (hektary)
Arabowie 12 015
Żydzi 0
publiczne 346
Razem 12 361
Rodzaj użytkowanych gruntów Arabowie (hektary) Żydzi (hektary)
uprawy zbóż 11 863 0
nieużytki 444 0
zabudowane 54 0

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1596 wieś Dżusajr posiadała 330 mieszkańców, którzy płacili podatki pszenicą, owocami, winoroślą i kozami[2].

W okresie panowania Brytyjczyków Dżusajr rozwijała się jako średniej wielkości wieś. W 1937 otworzono szkołę podstawową, do której w 1945 uczęszczało 74 uczniów. Był tutaj meczet[1].

Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 wieś zajęły wojska egipskie. W dniu 16 lipca Izraelczycy rozpoczęli operację Mawet la-polesz, w trakcie której zajęli Dżusajr. Mieszkańcy już wcześniej opuścili wieś. W następnych dniach wyburzono prawie wszystkie domy[1].

Miejsce obecnie

[edytuj | edytuj kod]

Na gruntach należących do Dżusajr powstał w 1953 moszaw Menucha, a w 1968 wieś komunalna Wardon.

Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Dżusajr: „Ocalał tylko jeden dom o płaskim dachu, który stoi pośrodku sadu brzoskwiniowego. Jego elewacja frontowa ma dwa prostokątne okna i prostokątne wejście pośrodku. Wśród wysokich traw i chwastów są widoczne szczątki innych domów”[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Welcome To Jusayr. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).
  2. Claude Reignier, H.H. Kitchener: The Survey of Western Palestine: memoirs of the topography, orography, hydrography, and archaeology. London: Committee of the Palestine Exploration Fund., 1881, s. 149. [dostęp 2011-04-24]. (ang.).