Dwórzno (województwo warmińsko-mazurskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwórzno
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

bartoszycki

Gmina

Górowo Iławeckie

Liczba ludności (2022)

210[2]

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-220[3]

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0474011

Położenie na mapie gminy wiejskiej Górowo Iławeckie
Mapa konturowa gminy wiejskiej Górowo Iławeckie, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dwórzno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dwórzno”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dwórzno”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwórzno”
Ziemia54°15′25″N 20°28′21″E/54,256944 20,472500[1]

Dwórzno (niem. Hoofe) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie.

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dwórzno, po jej zniesieniu w gromadzie Górowo Iławeckie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś wymieniana w dokumentach z 1414 r., przy okazji spisywania strat wojennych (wojna polsko-krzyżacka). Straty w Dwórznie oszacowano na 3000 grzywien, co wskazuje że wieś była całkowicie zniszczona. W tym czasie Dwórzno było wsią czynszową i obejmowało obszar 60 włók. Szkoła powstała w XVIII w. W 1935 r. dwóch nauczycieli nauczało 111 dzieci. W 1939 r. w Dwórznie było 519 mieszkańców. Szkołę ponownie, po wojnie, uruchomiono w 1946 r. Pierwszą kierowniczką i organizatorką szłoły była Gertruda Wojniusz.

W latach 1954–1957 Dwórzno było siedzibą gromady i Gromadzkiej Rady Narodowej.

W 1983 we wsi było 66 domów i 346 mieszkańców. W tym czasie były tu 72 indywidualne gospodarstwa rolne, gospodarujace na łącznym areale 687 ha. Hodowano 501 sztuk bydła (w tym 261 krów), 486 sztuk trzody chlewnej, 72 konie i 14 owiec. W tym czasie we wsi funkcjonowała szkoła podstawowa (filianla), punkt biblioteczny, sala kinowa na 60 miejsc oraz boisko sportowe.

Ludzie związani z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 27709
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 241 [zarchiwizowane 2022-10-26].