Grotowo
54°17′37″N 20°19′37″E/54,293611 20,326944| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
122 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
73[2] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-220[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NBA |
| SIMC |
0474086 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Górowo Iławeckie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego  | |
| 54°17′37″N 20°19′37″E/54,293611 20,326944[1]
| |
Grotowo (do 1945 niem. Hoppendorf) – wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie.
W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Grotowo, po jej zniesieniu w gromadzie Bukowiec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
W czasie przynależności do Prus Wschodnich (przed 1939 r.) Grotowo nosiło nazwę Hoppendorf[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś wymieniana w dokumentach w 1414 r., przy okazji spisywania straw po wojnie polsko-krzyżackiej. W tym czasie Grotowo było folwarkiem szlacheckim. W 1889 r. był to folwark, należący do majątku ziemskiego Stega Wielka i był w posiadaniu rodu von Steegen.
W roku 1933 we wsi mieszkało 327 osób. W 1935 r. w tutejszej szkole zatrudniony był jeden nauczyciel i uczyło się 65 uczniów. W roku 1939 liczba mieszkańców wynosiła 292.
Po II wojnie światowej znaczną część populacji stanowiła ludność ukraińska przesiedlona w ramach Akcji Wisła. W latach 1948–1978 w Grotowie działała filia Szkoły Podstawowej w Kandytach. W 1983 r. we wsi było 49 domów ze 161 mieszkańcami. W tym czasie we wsi było 56 indywidualnych gospodarstw rolnych, gospodarujących łącznie na 552 ha. W tym czasie w gospodarstwach tych było 565 sztuk bydła (w tym 205 krów), 191 sztuk nierogacizny, 53 konie i 77 owiec. We wsi była świetlica i biblioteka a ulice miały elektryczne oświetlenie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 39284
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 346 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Gemeindelexikon Königreich Preußen I, ISBN 3-9315577-26-0, www