Kumkiejmy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kumkiejmy
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

bartoszycki

Gmina

Górowo Iławeckie

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-220[2]

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0474169

Położenie na mapie gminy wiejskiej Górowo Iławeckie
Mapa konturowa gminy wiejskiej Górowo Iławeckie, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kumkiejmy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kumkiejmy”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kumkiejmy”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kumkiejmy”
Ziemia54°20′29″N 20°31′43″E/54,341389 20,528611[1]

Kumkiejmy (niem. Kumkeim) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie[3][4].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś wymieniana w dokumentach w roku 1437 jako wieś pruska pod nazwą Comekaym. W czasie wojny trzynastoletniej Kumkiejmy były mocno zniszczone i się wyludniły. Powtórnie wieś była zasiedlana w XVI wieku osadnikami głównie (lub wyłącznie) polskimi. Szkoła istniała już w XVIII w. W 1935 r. w szkole zatrudnionych było dwóch nauczycieli i uczęszczało 74 uczniów. W 1939 r. we wsi mieszkało 388 osób.

W 1983 roku było 81 mieszkańców. We wsi było 13 domów (20 gospodarstw domowych) a ulice miały elektryczne oświetlenie. W tym czasie w Kumkiejmach było 19 indywidualnych gospodarstw rolnych, gospodarujących na 213 ha. We wsi była świetlica i punkt biblioteczny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65195
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 634 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1