Wągniki (powiat bartoszycki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wągniki
osada
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

bartoszycki

Gmina

Górowo Iławeckie

Liczba ludności 

70

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-220[2]

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0474264

Położenie na mapie gminy wiejskiej Górowo Iławeckie
Mapa konturowa gminy wiejskiej Górowo Iławeckie, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wągniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wągniki”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wągniki”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wągniki”
Ziemia54°16′16″N 20°24′20″E/54,271111 20,405556[1]

Wągniki (niem. Wangnick) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie przy drodze wojewódzkiej nr 512. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś założona najpóźniej w XV w., gdyż w 1469 Zakon oddał ją jako majątek ziemski swemu zaciężnemu rycerzowi Preglowi. W XVI i XVII majątek ziemski Wągniki należał do rodu von Kreytzen. W 1889 r. do majątku ziemskiego Wągniki należał folwark Katławki (niem. Kattlack) oraz Gajówka i obejmował łącznie 809 ha ziemi. Dobra te były w posiadaniu rodziny Gampów.

W 1935 r. do tutejszej szkoły, zatrudniającej jednego nauczyciela, uczęszczało 60 uczniów. W 1939 r. we wsi mieszkało 207 osób.

W 1983 był to przysiółek i funkcjonował tu PGR, ujmowany w jedną jednostkę z Paprociną.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 144670
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1456 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1