Przejdź do zawartości

Dąbrówka (Sanok)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dąbrówka
Dzielnica Sanoka
Ilustracja
Początek Sanoka i ulicy Krakowskiej (2014)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

sanocki

Miasto

Sanok

Data założenia

XVI wiek

W granicach Sanoka

31 grudnia 1961[1]

Kod pocztowy

38-500

Tablice rejestracyjne

RSA

Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Dąbrówka”
Ziemia49°34′12″N 22°10′16″E/49,570000 22,171111

Dąbrówkadzielnica miasta Sanok. Pierwotnie wieś, powstała z połączenia Dąbrówki Polskiej i Dąbrówki Ruskiej.

Jest położona na Pogórzu Bukowskim przy drodze krajowej nr 28.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie była to wieś niemiecka (zob. Głuchoniemcy), później polska, co uwydatniło się poprzez kolejne człony przydawkowe nazwy. Jako wieś została wspomniana w dokumencie z 1523 Dąmbrowka ... iure Thutonico, in villa Almanica Dąbrowka 1552, Dąmbrowka Niemieczka 1565, Dąmbrowka Niemiecka 1654, Dąbrowka Polska 1745, rus. Dubrovka Hermanska, Dąbrówka Polska XIX i XX wiek. Jeszcze w okresie XVI wieku przeważała ludność niemiecka. Była to zapewne królewska wieś służebna zamku sanockiego.

Jako część miasta Dąbrowka Polska rozpościerała się pomiędzy Stróżnią a Glinicami[2]. Drugą nieistniejącą wsią, a obecnie składową dzielnicy jest Dąbrówka Ruska.

Na przełomie XIX i XX wieku właścicielem tego terenu był Aleksander Mniszek-Tchorznicki[3][4][5]. Do niego należały m.in. Glinice[6] i park położony przy obecnej ulicy 1000-lecia obok torów kolejowych. Ponadto przy ulicy Aleja Najświętszej Marii Panny, powyżej Cerkwi św. Dymitra obok cmentarza parafialnego znajduje się kaplica grobowa rodzin Rylskich i Tchorznickich, która jest uznana za obiekt zabytkowy.

15 października 1948 wsie Dąbrówka Polska i Dąbrówka Ruska zostały połączone w jedną wieś Dąbrówkę[7][8]. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dąbrówka. Uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z 1 stycznia 1962 roku wieś przyłączono do miasta Sanok, dzięki czemu obszar Sanoka powiększył się o 2200 ha[1][9]. Od tego czasu stanowi dzielnicę Dąbrówka.

W Dąbrówce w latach PRL przy ulicy Okulickiego, prowadzącej do Sanoczka, zostały zlokalizowane: Centrala Nasienna (nadal działająca i m.in. skupująca zboża z okolicznych wsi i produkująca różnego rodzaju pasze) oraz Spółdzielnia Kółek Rolniczych (SKR), której baza stoi do dziś.

Obiekty

[edytuj | edytuj kod]
Przemysł

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Dz.U. z 1961 r. nr 46, poz. 249.
  2. Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 394.
  3. Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, s. 405, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
  4. Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 215.
  5. Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 164.
  6. Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, s. 371, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
  7. Rzeszowski Dziennik Wojewódzki. R.5, nr 8 (15 października 1948) = 27, poz. 95.
  8. Ks. Antoni Szypuła. 25 lat Parafii Rzymskokatolickiej w Sanoku – Dąbrówce (fragmenty). „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 22 z 16 października 1991. 
  9. Jan Łuczyński, Edward Zając: Zarys dziejów Sanoka w latach 1944–1978. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 75.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Adam Fastnacht, Słownik historyczno-geograficzny Ziemi Sanockiej w średniowieczu, Anna Fastnacht-Stupnicka (oprac.), Antoni Gąsiorowski (oprac.), Kraków: Towarzystwo Naukowe „Societas Vistulana”, 2002, ISBN 83-88385-14-3, OCLC 749354870.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]