Feliks Jędrychowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Jędrychowski
Brzechwa, Chudy, Ostroga
Ilustracja
Feliks Jędrychowski (przed 1934)
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1894
Bochnia

Data i miejsce śmierci

9 marca 1942
Poronin

Przebieg służby
Lata służby

1914–1942

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

4 Pułk Piechoty Legionów
16 Pułk Piechoty
45 Pułk Piechoty
17 Pułk Piechoty
22 Pułk Piechoty
Obwód Częstochowa ZWZ
Inspektorat Częstochowa ZWZ
Okręg Radom-Kielce ZWZ

Stanowiska

zastępca dowódcy pułku
dowódca pułku piechoty
komendant obwodu
inspektor okręgowy
komendant okręgu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka 4 Pułku Piechoty (tak zwana swastyka)
Multimedia w Wikimedia Commons

Feliks Franciszek Jędrychowski, ps. „Brzechwa”, „Chudy”, „Ostroga”, także jako Feliks Stypułkowski (ur. 11 stycznia 1894 w Bochni, zm. 9 marca 1942 w Poroninie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, komendant Okręgu Kielce–Radom Związku Walki Zbrojnej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Feliks Franciszek Jędrychowski urodził się 11 stycznia 1894 roku w Bochni, w rodzinie Józefa i Antoniny z Kociołków[1]. W latach 1901–1905 uczęszczał do szkoły powszechnej w Bochni. Następnie był uczniem gimnazjum w Bochni i Tarnowie, gdzie w 1914 roku otrzymał świadectwo dojrzałości. We wrześniu 1912 roku wstąpił do Związku Strzeleckiego[2]. Przeszedł przeszkolenie wojskowe i ukończył szkołę podoficerską ZS. Jako podoficer–instruktor organizował i szkolił oddziały ZS na prowincji.

Podczas I wojny światowej służył w szeregach 4 pułku piechoty Legionów Polskich[2]. 29 września 1914 roku awansował na chorążego, a 20 sierpnia 1915 roku na podporucznika[3]. 15 września 1917 roku na własną prośbę został zwolniony ze służby w Polskim Korpusie Posiłkowym i wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii[4].

6 grudnia 1923 roku został przeniesiony z 16 pułku piechoty w Tarnowie do 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy batalionu[5][2]. 31 marca 1924 roku został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. Po awansie został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu, a później przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku. W marcu 1926 roku został zatwierdzony na stanowisku oficera przysposobienia wojskowego pułku[7].

Feliks Franciszek Jędrychowski
Bracia Jędrychowscy z 4 Pułku Piechoty Legionów Polskich

23 maja 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem na stanowisko rejonowego komendanta Przysposobienia Wojskowego 5 Dywizji Piechoty we Lwowie[8][2]. 23 stycznia 1929 roku został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. 6 lipca 1929 roku otrzymał przeniesienie do Komendy Placu Lwów na stanowisko komendanta[10][2]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do 17 pułku piechoty w Rzeszowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[11][2]. Od 19 października 1931 roku był słuchaczem dwutygodniowego kursu informacyjno-gazowego w Szkole Gazowej w Warszawie[12]. W kwietniu 1934 roku objął dowództwo 22 pułku piechoty w Siedlcach[13]. Na czele tego pułku walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. W 1940 roku komendant Obwodu Częstochowa ZWZ. Do grudnia 1941 jako inspektor okręgowy kierował pracami Inspektoratu Częstochowa ZWZ[14]. Następnie, do lutego 1942, pełnił obowiązki komendanta Okręgu Radom-Kielce ZWZ.

Zmarł w Poroninie, w trakcie leczenia gruźlicy. Pochowany, jako Feliks Stypułkowski na cmentarzu w Poroninie[15].

Grób płk. Feliksa Jędrychowskiego w Poroninie

Był żonaty. Miał synów: Andrzeja (ur. 1922), Wita (ur. 1931), Jerzego (ur. 1933) i Wojciecha (ur. 1937) oraz córkę, która zmarła we wczesnym dzieciństwie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
  2. ↑ a b c d e f Kolekcja VM ↓, s. 4.
  3. ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 14.
  4. ↑ Rozkaz Nr 360 dowódcy Polskiego Korpusu Posiłkowego z 15 września 1917 roku, Centralne Archiwum Wojskowe, sygn. I. 120.1.563, s. 305 [1].
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 6 grudnia 1923 roku, s. 698.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 marca 1926 roku. Dodatek „Obsada personalna przysposobienia wojskowego”, s. 4.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 148.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 24 stycznia 1929 roku, s. 3.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 199.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 260.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.
  14. ↑ Armia Krajowa - szkice z dziejów Sił Zbrojnych Polskiego Państwa Podziemnego, pod redakcją Krzysztofa Komorowskiego, Warszawa 1999, s. 415.
  15. ↑ Jędrychowski Feliks "Ostroga" - AK Okręg Kielce [online], www.akokregkielce.pl [dostęp 2021-08-28].
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923 roku, s. 17.
  17. ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 10 maja 1922 roku, s. 371.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 26 września 1922, s. 736.
  20. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Feliks_Jędrychowski&oldid=72622767”