Golub

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Golub
Dzielnica Golubia-Dobrzynia
Ilustracja
Panorama Golubia: widoczny m.in. zamek, dawny kościół neogotycki (obecnie szkoła), kościół św. Katarzyny, Drwęca
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

golubsko-dobrzyński

Miasto

Golub-Dobrzyń

Data założenia

1300

W granicach Golubia-Dobrzynia

de facto 1941 / de jure 1951

Populacja (2011)
• liczba ludności


1887

Położenie na mapie Golubia-Dobrzynia
Mapa konturowa Golubia-Dobrzynia, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Golub”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Golub”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Golub”
Położenie na mapie powiatu golubsko-dobrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu golubsko-dobrzyńskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Golub”
Ziemia53°07′00″N 19°03′12″E/53,116667 19,053333
Zamek w Golubiu
Kościół pw. św. Katarzyny
Dawny kościół ewangelicki, ob. Szkoła Podstawowa nr 1 i dom podcieniowy

Golub (niem. Gollub) – dzielnica Golubia-Dobrzynia (województwo kujawsko-pomorskie), na prawym brzegu Drwęcy. Dawniej samodzielne miasto, prawa miejskie posiadał w latach 1300–1951, własność królewska, w 1664 roku położony był w starostwie golubskim[1]. W 1951 (de facto 1941) połączony z Dobrzyniem nad Drwęcą utworzył nowe miasto Golub-Dobrzyń[2].

W 2011 r. miał 1887 mieszkańców[3].

Toponimia[edytuj | edytuj kod]

Według Jerzego Maciejewskiego Golub (dop. Golubia) to nazwa dzierżawcza od imienia Golub (←Gościlub) (dop. Goluba); por. Wrocław (Wrocławia) od Wrocław (Wrocława), Poznań (Poznania) od Poznan (Poznana) itp.[4]

Historia[edytuj | edytuj kod]

  • 1254 – pierwsza wzmianka o Golubiu, jako własności biskupów kujawskich
  • 1293 – Golub odstąpiony Krzyżakom
  • 1300 – założenie krzyżackiego miasta
  • 1305–1311 – wzniesienie zamku i ustanowienie komturii
  • 1410 – zdobycie przez wojska polskie, bitwa pod murami miasta z wojskami Kawalerów Mieczowych[5]
  • 1422 – zdobycie przez wojska polskie (wojna golubska)
  • 1460 – zdobycie przez wojska krzyżackie pod dowództwem Bernarda Szumborskiego
  • 1462 – zdobycie przez wojska polskie pod dowództwem Ulryka Czerwonki
  • 1466 – przyłączony do Polski (Prusy Królewskie) na mocy pokoju toruńskiego jako starostwo niegrodowe
  • 1611–1625 – rezydencja Anny Wazówny (siostry Zygmunta III Wazy)
  • 1772–1919 – Golub pod zaborem pruskim (1807–1815 w Księstwie Warszawskim)
  • od 1900 – połączenie kolejowe z Bydgoszczą i Brodnicą
  • pocz. XI 1906 – pocz. III 1907 strajk szkolny przeciwko nauczaniu religii w języku niemieckim[6]
  • 1939–1945 – okupacja hitlerowska, zagłada ok. 200 Żydów golubskich, wyniszczanie polskiej inteligencji, przymusowe wpisywanie na niemiecką listę narodowościową (ok. 90% mieszkańców miasta)
  • 1941 – de facto utrata samodzielności w czasie okupacji przez połączenie z Dobrzyniem i utworzenie miasta Golub-Dobrzyń[7].
  • 1951 – formalna utrata samodzielności przez połączenie z Dobrzyniem i utworzenie miasta Golub-Dobrzyń[2]
Golub, miasto i zamek w XVIII w.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Opis królewszczyzn w województwach chełmińskim, pomorskim i malborskim w roku 1664, wydał Józef Paczkowski, Toruń 1938, s. 7.
  2. a b Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 200.
  3. Bruzda, Sandra (2011, June 13). E-mail: Demographic data for 2011 for the left-bank part of Golub-Dobrzyń (Dobrzyń nad Drwęcą) – formerly in Congress Poland. Golub-Dobrzyń, Urząd Miasta, Wydział Organizacyjny i Spraw Społecznych in Golub-Dobrzyń.
  4. Jerzy Maciejewski, Język ludności golubsko-dobrzyńskiej, [w:] Dzieje Golubia-Dobrzynia i okolic, red. Kazimierz Chruściński, 1979 Toruńskie Towarzystwo Kultury.
  5. Mieczysław Haftka „Zamki Krzyżackie w Polsce – Szkice z Dziejów”, Muzeum Zamkowe w Malborku, 1999, s. 116, ISBN 83-86-206-27-6.
  6. L. Burzyńska-Wentland, Strajki szkolne w Prusach Zachodnich w latach 1906−1907, Gdańsk 2009, s. 98.
  7. Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948., s. 125, 129.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]