Grigorij Saakaszwili

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grigorij Saakaszwili
Postać z serialu pt. Czterej pancerni i pies
Ilustracja
Figura Grigorija Saakaszwili we włazie czołgu T-34-85
Pierwsze wystąpienie

Załoga

Ostatnie wystąpienie

Dom

Twórca

Janusz Przymanowski

Grany przez

Włodzimierza Pressa

Dane biograficzne
Pochodzenie

gruzińskie

Przynależność

Armia Czerwona
Ludowe Wojsko Polskie

Płeć

mężczyzna

Data i miejsce urodzenia

1923 lub 1924[1]
Kwiriketi, Gruzja

Inne informacje
Specjalność

czołgista, kierowca-mechanik

Grigorij Grigoriewicz Saakaszwili (Grześ, Dżygit) – fikcyjna postać literacka z książki Janusza PrzymanowskiegoCzterej pancerni i pies”, a także filmowa z polskiego serialu telewizyjnego pod tym samym tytułem (1966–1970).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był Gruzinem z Kwiriketi[2], kierowcą-mechanikiem czołgowym. Przyprowadził czołg „Rudy” (T-34) do polskiej armii. Silnie przywiązany do swego gruzińskiego pochodzenia. Ponieważ miał nazwisko trudne do wymówienia dla Polaków, został Grzesiem, synem kominiarza spod Sandomierza, co miało tłumaczyć jego ciemną karnację. Można powiedzieć, że był przywiązany do dwóch krajów i narodów: Gruzji i Polski. W odcinku 13., gdy Niemiec pyta go, czy jest Polakiem, odpowiada, że tak. Jednak w odcinku 10., ściskając polską szablę ułańską, śpiewa pieśń „Gruzinie, chwyć za miecz!”. Wojnę zakończył w stopniu starszego sierżanta.

W serialu jego osobę zagrał Włodzimierz Press.

Odznaczenia (chronologicznie)[edytuj | edytuj kod]

Stopnie wojskowe[edytuj | edytuj kod]

  • sierżant – w pierwszym odcinku, gdy Grześ wraz z Olgierdem zostaje oddelegowany do 1 Korpusu Polskiego, nosi on na czołgowym kombinezonie pagony sierżanta
  • plutonowy – zweryfikowany w 1943 w Armii Polskiej – odcinki 2-6
  • sierżant – w grudniu 1944 za walki w szeregach 1. BPanc – odcinki 6-20
  • starszy sierżant – w maju 1945 prawdopodobnie za akcję „Hermenegilda” lub udział w walkach o Berlin – odcinek 21

Pierwowzory historyczne[edytuj | edytuj kod]

Do formującego się polskiego wojska w Związku Radzieckim oprócz żołnierzy Armii Czerwonej polskiego pochodzenia (także w drugim i trzecim pokoleniu) kierowano rodowitych obywateli ZSRR[3][4][5]. Oprócz oficerów pojawiali się (rzadziej) podoficerowie niebędący z pochodzenia Polakami[6], spotykano ich m.in. w jednostkach pancernych, gdzie pomagali w przeszkoleniu żołnierzy polskich i uzupełniali załogi[7]. Nawiązaniem do nich była postać Grigorija.

Jednym z jego pierwowzorów był Iwan Baryłow[8] oraz Michał Gaj, który po wojnie poślubił Lidię Mokrzycką – radiotelegrafistkę brygady[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W jednej ze scen pierwszego odcina, która dzieje się najprawdopodobniej na początku 1943, Grigorij mówi Jankowi, że ma 19 lat.
  2. M. Łazarz, Czterej pancerni i pies. Przewodnik po serialu i okolicach, Wrocław 2006, s. 23.
  3. POPy – Pełniący Obowiązki Polaków [online], kurierhistoryczny.pl [dostęp 2019-02-13].
  4. Ostatni żyjący mieszkaniec Wałbrzycha, który walczył z Niemcami o Warszawę, Kołobrzeg i Berlin (ZDJĘCIA) – NaszeMiasto.pl [online], walbrzych.naszemiasto.pl [dostęp 2019-02-13] (pol.).
  5. „POPowcy”, czyli pełniący obowiązki Polaka w Armii Berlinga [online], www.nowastrategia.org.pl [dostęp 2019-02-13] (pol.).
  6. Kosciuszkowcy. Zapomniani bohaterowie. – Д.И. Ширяев. Записки капрала Великой Отечественной [online], kosciuszkowcy.info [dostęp 2019-02-19] (pol.).
  7. W Związku Radzieckim brakowało przedwojennych polskich czołgistów, którzy w większości walczyli w PSZ na Zachodzie. Stąd obok Sybiraków i czerwonoarmistów polskiego pochodzenia do 1 BPanc kierowano rodowitych obywateli ZSRR.
  8. Własne kamuflaże do czołgów – Page 8 – Twórczość Graczy – War Thunder – Official Forum [online], forum.warthunder.com [dostęp 2019-02-19] (ang.).
  9. https://pomeranica.pl/wiki/Fikcja_i_rzeczywistość