Harvest (album)
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Neil Young | ||||
| Wydany |
25 lutego 1972 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
styczeń–wrzesień 1971 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
37:28 (LP) | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Elliot Mazer i Neil Young, Jack Nitzsche, Henry Lewy i Neil Young | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Harvest – czwarty solowy album nagrany przez Neila Younga w okresie od stycznia do września 1971 i wydany przez firmę nagraniową Reprise w 1972 r.
Historia i charakter albumu[edytuj | edytuj kod]
Po rozwiązaniu się grupy Crosby, Stills, Nash and Young, Neil Young zebrał grupę słynnych studyjnych muzyków (zobacz: Area Code 615) i nazwał ją Stray Gators.
Po wydaniu w lutym 1972 r. album ten stał się najlepiej sprzedającą płytą długogrającą 1972 r. w USA i dotarł do 1 miejsca na liście najpopularniejszych albumów.
Ten niespodziewany sukces i nagła sława o mało nie przyczyniły się do porzucenia przez Younga zawodu muzyka.
Płyta ta była, jak zwykle w tym okresie, wyważoną mieszanką rocka, country rocka i folk rocka. Young nie zawahał się także przed umieszczeniem na albumie utworu o problemie uzależnienia od narkotyków. Artysta, który nigdy nie używał narkotyków, będzie już niedługo świadkiem śmierci swoich dwóch przyjaciół, co zaowocuje serią depresyjnych płyt.
Oceny i wpływy albumu[edytuj | edytuj kod]
- W 1998 czytelnicy magazynu Q w czasie głosowania wybrali Harvest 64 największym albumem wszech czasów.
- W 2003 album został sklasyfikowany na 78. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[2].
- W 1996, 2000 i 2005 r. czytelnicy pisma Chart Magazine umieścili album na 2 pozycji w kategorii najlepszych albumów kanadyjskich.
- Zajął pierwszą pozycję w książce Boba Mersereau z 2007 r. The Top 100 Canadian Albums.
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
- Stray Gators (1, 2, 4, 5, 6, 8, 10)
- Ben Keith – elektryczna gitara hawajska
- Jack Nitzsche – pianino, gitara slide, aranżacja (3, 7)
- Tim Drummond – gitara basowa
- Kenny Buttrey – perkusja
- Inni muzycy
- John Harris – pianino (2)
- James Taylor – wokal wspierający (4, 6)
- Linda Ronstadt – wokal wspierający(4, 6)
- David Crosby – wokal wspierający (5, 8)
- Graham Nash – wokal wspierający (5, 10)
- Stephen Stills – wokal wspierający (8, 10)
- London Symphony Orchestra (dyr. David Meechan) (3, 7)
Spis utworów[edytuj | edytuj kod]
1. "Out on the Weekend" 4:34 2. "Harvest" 3:11 3. "A Man Needs a Maid" 4:05 4. "Heart of Gold" 3:07 5. "Are You Ready for the Country?" 3:23 6. "Old Man" 3:24 7. "There's a World" 2:59 8. "Alabama" 4:02 9. "The Needle and the Damage Done" 2:03 10. "Words (Between the Lines of Age)" 6:40 37:28
Opis płyty[edytuj | edytuj kod]
- Producent – Elliot Mazer i Neil Young (1, 2, 4, 5, 6, 8, 10); Jack Nitzsche (3, 7); Henry Lewy i Neil Young (9)
- Data nagrania – styczeń–wrzesień 1972
- Miejsce nagrania – Quadrafonic Sound Studios, Nashville, Tennessee; Broken Arrow Studio No. 2 w Kalifornii; Barking Town Hall w Londynie, Anglia; Royce Hall na UCLA w Kalifornii – nagranie koncertowe (9)
- Długość – 37 min. 28 sek.
- Projekt – Tom Wilkes dla Camouflage Productions.
- Zdjęcia – Joel Bernstein
- Firma nagraniowa – Reprise
- Numer katalogowy – 2277-2
Listy przebojów[edytuj | edytuj kod]
Album[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Lista | Pozycja |
|---|---|---|
| 1972 | Billboard 200 | 1[3] |
Single[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Singel | Lista | Pozycja |
|---|---|---|---|
| 1972 | "Old Man" | Billboard Hot 100 | 31[3] |
| 1972 | "Heart of Gold" | 1[3] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ AllMusic | Record Reviews, Streaming Songs, Genres & Bands [online], allmusic.com [dostęp 2021-04-09] (ang.).
- ↑ Rolling Stone (USA) Lists - The Rolling Stone Top 500 Albums. rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22]. (ang.).
- ↑ a b c Neil Young | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic [online], www.allmusic.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
