Hoźna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hoźna
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

białostocki

Gmina

Michałowo

Sołectwo

Potoka[2][3]

Liczba ludności (2011)

35[4][5]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-210[6]

Tablice rejestracyjne

BIA

SIMC

0034298[7]

Położenie na mapie gminy Michałowo
Mapa konturowa gminy Michałowo, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Hoźna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hoźna”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Hoźna”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Hoźna”
Ziemia52°58′36″N 23°30′39″E/52,976667 23,510833[1]

Hoźna (białorus. Гозьная) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Michałowo[8][7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Topolanach[9], a wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Opatrzności Bożej w Michałowie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1804 r. odnotowuje się w Hoźnej istnienie kaplicy, która podobnie jak i cała wieś, należała wówczas do parafii św. Michała Archanioła w Trześciance. W połowie XIX w. Hoźna podlegała parafii prawosławnej w Potoce.

Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności w 1921 r. wieś liczyła 46 domostw, które zamieszkiwało 191 osób (11 budynków pozostawało niezamieszkanych). 164 z nich zadeklarowało wyznanie prawosławne, zaś pozostałe 27 rzymskokatolickie. Podział religijny mieszkańców Hoźnej pokrywał się z ich strukturą etniczną, gdyż 164-ech mieszkańców podało białoruską przynależność narodową, a 27 polską. W owym czasie miejscowość znajdowała się w gminie Zabłudów[10].

W okolicach Hoźnej istniał pokaźny majątek Hoźna wraz z zespołem dworskim, parkiem, ogrodem i stawem. Jedną z nielicznych pozostałości po tym majątku jest grób rodzinny rodu von Modl znajdujący się nieopodal skrzyżowania pomiędzy Hoźną, Sakami, Ogrodnikami oraz Białkami[11].

Inne[edytuj | edytuj kod]

W Hoźnej i jej okolicach występuje gwara języka białoruskiego bardzo zbliżona do jego odmiany literackiej[12]. Współcześnie jednak gwarę tę uznać należy za pozostającą na granicy wymarcia, gdyż umiejętność posługiwania się nią ograniczona jest do niewielkiej, najwyżej kilkunastoosobowej grupy osób w podeszłym wieku i nie jest ona przekazywana młodszym pokoleniom.

W pobliżu Hoźnej znajduje się źródło rzeki Rudy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 41574
  2. Uchwała nr VI/25/90 Rady Gminy w Michałowie z dnia 28 grudnia 1990 r. w sprawie podziału Gminy Michałowo na sołectwa, 28 grudnia 1990.
  3. Uchwała nr VII/66/07 Rady Gminy Michałowo z dnia 18 kwietnia 2007 r. w sprawie połączenia sołectw. „Dziennik Urzędowy Województwa Podlaskiego”. Nr 120, poz. 1094, s. 10729, 2007-05-24. Wojewoda Podlaski. [dostęp 2014-11-02]. 
  4. Wieś Hoźna w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  5. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  6. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2014, s. 352 [zarchiwizowane 2014-10-31].
  7. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 660, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-11-02]. 
  8. GUS. Wyszukiwarka TERYT
  9. Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, s. 206
  10. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 17: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 26.
  11. Wspomnienia Pani Genowefy Szelengowicz Z Ogrodnik dotyczące historii rodziny von Modl zamieszkałej przed II Wojną Światową w pobliżu Ogrodnik. [w:] Pamiętamy...śladami historii gminy Narew [on-line]. [dostęp 2016-05-18].
  12. Michał Sajewicz. Nasza mowa prosta, czyli o białorusko-ukraińskiej granicy językowej na Białostocczyźnie. „Над Бугом і Нарвою”. 3, maj-czerwiec 1992. Związek Ukraińców Podlasia. ISSN 1230-2759. [dostęp 2016-06-11]. (pol.).