Tylwica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tylwica
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

białostocki

Gmina

Michałowo

Sołectwo

Tylwica[2]

Liczba ludności (2011)

87[3][4]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

16-050[5]

Tablice rejestracyjne

BIA

SIMC

0034832[6]

Położenie na mapie gminy Michałowo
Mapa konturowa gminy Michałowo, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tylwica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Tylwica”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Tylwica”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Tylwica”
Ziemia53°00′51″N 23°27′39″E/53,014167 23,460833[1]

Tylwicawieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Michałowo[7][6].

Wieś jest siedzibą sołectwa Tylwica w skład którego wchodzą: Tylwica, Tylwica-Kolonia i Tylwica-Majątek[8].

Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Topolanach[9]. Natomiast wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Zabłudowie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Lata 1674 – 1944[edytuj | edytuj kod]

Tylwica pierwotnie nosiła nazwę Tylwica Wola i została założona w hrabstwie Zabłudów na początku XVII wieku.

24 czerwca 1674 roku mieszkało na 8 włókach 8 rodzin w liczbie 28 osób.

W końcu XVIII wieku Tylwica była wsią magnacką położoną w powiecie grodzieńskim województwa trockiego Wielkiego Księstwa Litewskiego[10].

W 1763 roku obszar uprawianej ziemi nie powiększył, a liczba zagród wiejskich (dymów) wzrosła do 13.

W 1818 roku liczba rodzin pozostała bez zmian – 13, a mieszkało 91 osób, 43 mężczyzn i 48 kobiet.

W ostatnich latach XVIII wieku wieś włączono do folwarku Tylwica. Do tego okresu wchodziła w skład klucza małyńskiego.

Uwłaszczenie nastąpiło w 1864 roku.

W 1921 roku w Tylwicy mieszkało 56 osób – 25 mężczyzn i 31 kobiet. Większość mieszkańców stanowili prawosławni Białorusini (46 osób), pozostali to katoliccy Polacy (10 osób)[11].

W okresie międzywojennym wiele osób wynajmowało się do prac sezonowych w majątku Tylwica.

Lata 1944 – 2009[edytuj | edytuj kod]

Po wyzwoleniu w 1950 roku w Tylwicy mieszkało 185 osób, 90 mężczyzn i 95 kobiet.

W 1960 mieszkało 161 osób, a w 1970 roku już tylko 128 osób – 63 mężczyzn i 65 kobiet.

15 grudnia 1968 roku Tylwica została zelektryfikowana.

Ludność w okresie 1970 – 1990 była na tym samym poziomie, i w 1990 roku mieszkało 113 osób.

Raptowny spadek zaludnienia odnotowano po 1990 roku.

W 1995 roku mieszkały w Tylwicy już tylko 82 osoby[12].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

W Tylwicy w 2008 roku mieszkało 47 osób – 27 kobiet i 20 mężczyzn.

Przez Tylwicę przechodzi droga powiatowa.

Z Tylwicy do drogi powiatowej ZabłudówMichałowoGródek i PKS-u odległość wynosi 1,0 km.

Do Michałowa z Tylwicy odległość wynosi 9 km, a 28 km do Białegostoku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142083
  2. Uchwała nr VI/25/90 Rady Gminy w Michałowie z dnia 28 grudnia 1990 r. w sprawie podziału Gminy Michałowo na sołectwa, 28 grudnia 1990.
  3. Wieś Tylwica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  4. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  5. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2014, s. 1309 [zarchiwizowane 2014-10-31].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 2257, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-11-23]. 
  7. GUS. Wyszukiwarka TERYT
  8. Strona gminy, sołtysi
  9. Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, s. 206
  10. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 97.
  11. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 18. [dostęp 2014-11-23].
  12. Leszek Nos: Monografia gminy Michałowo. Białystok: Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Michałowskiej, 1996. ISBN 83-907078-1-0. [dostęp 2014-11-23].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]