Hyperolius molleri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hyperolius molleri[1]
Bedriaga, 1892
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

sitówkowate

Rodzaj

Hyperolius

Gatunek

Hyperolius molleri

Synonimy
  • Nesionixalus molleri (Bedriaga, 1892)
  • Rappia molleri (Bedriaga, 1892)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Hyperolius mollerigatunek endemicznego płaza bezogonowego z rodziny sitówkowatych występujący na Wyspie Świętego Tomasza.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Niewielki płaz – samce osiągają długość 2,4–3,1 cm, a samice 3,1–3,3 cm[3]. Ciało smukłe, głowa szersza niż dłuższa, a nozdrza znajdują się bliżej czubka pyska niż oka[3]. Źrenica pozioma, a tęczówka złota[3]. Szyszynka nie jest widoczna[3]. Błona bębenkowa słabo zaznaczona i okrągła[3]. Występuje rezonator[3]. Skóra na plecach chropowata, a na kończynach gładka[3]. Grzbiet, boki głów i część kończyn są zielone[3]. Grzbietowa część uda czerwona, z obecnym żółtym pasem (z czarnym konturem, którego brak u H. drewesi) biegnącym pośrodku uda[3]. Brzuch półprzezroczysty, klatka piersiowa biała z czerwonymi plamkami[3]. Brak fałd grzbietowo-bocznych[3].

Analiza filogenetyczna wykazała, że gatunek ten najbliżej spokrewniony jest z H. drewesi, a w następnej kolejności z H. thomensis[3].

Zasięg i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Endemit, występuje na Wyspie Św. Tomasza, jednej z wysp Wysp Św. Tomasza i Książęcej[3]. Zazwyczaj spotykany jest na terenach nizinnych, chociaż widywano również osobniki na wysokościach bezwzględnych 1400 m n.p.m.[3] Zasięg wynosi 1003 km²[4]. Na większych wysokościach bezwzględnych sympatryczny z H. thomensis, z którym często się krzyżuje[3]. Zasiedla lasy pierwotne, gaje kokosowe, plantacje kawy, a także obszary zmodyfikowane przez działalność człowieka[3].

Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Nawoływanie samca przypomina brzęczenie o częstotliwości 2898–3236 Hz[3]. Jaja składane są na liściach zwisających nad zbiornikiem wodnym, a nowo wyklute kijanki spadają z liścia do wody[3].

Status[edytuj | edytuj kod]

Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z dużym potencjałem adaptacyjnym oraz stabilnymi rozmiarami populacji[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hyperolius molleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Hyperolius molleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r AmphibiaWeb - Hyperolius molleri [online], amphibiaweb.org [dostęp 2021-07-21].
  4. Pollo, César J. „Guide of Amphibians and Reptiles of São Tomé and Príncipe.” Smashwords/César J. Pollo (2017).
  5. IUCN SSC Amphibian Specialist Group (IUCN Ssc), IUCN Red List of Threatened Species: Hyperolius molleri [online], IUCN Red List of Threatened Species, 26 czerwca 2013 [dostęp 2021-07-21].