Przejdź do zawartości

Izmaił

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izmaił
Ізмаїл
Ilustracja
Sobór Opieki Matki Bożej w Izmaile
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 odeski

Powierzchnia

53 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


71 411[1]

Nr kierunkowy

+380-4841

Kod pocztowy

68600

Tablice rejestracyjne

BH

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Izmaił”
Położenie na mapie obwodu odeskiego
Mapa konturowa obwodu odeskiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Izmaił”
Ziemia45°21′06″N 28°50′11″E/45,351667 28,836389
Strona internetowa
Atak na Izmaił (1790)

Izmaił (ukr. Ізмаїл, Izmajił) – miasto w południowej części Ukrainy, w obwodzie odeskim na brzegu Kilii. Rosjanie stanowią 42,7% ludności miasta, Ukraińcy 38%, Bułgarzy 10% i Mołdawianie 4,3%.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Zdobycie twierdzy Izmaił.

Izmaił znajduje się w obszarze historycznej krainy Budziak, będącej częścią dawnej Besarabii. W XII w. była to genueńska warownia, następnie w obrębie Hospodarstwa Mołdawskiego. Izmaił zdobyty został przez Turków i od XVI w. stanowił jedną z najsilniejszych twierdz tureckich (w 1569 sułtan Selim II osadził tu Tatarów nogajskich). W XVII w. był najeżdzany i w 1633 zburzony przez Kozaków. Od XVIII w. stanowił obiekt rywalizacji wojny turecko-rosyjskiej (1790 zdobyty przez Aleksandra Suworowa), po kongresie berlińskim (1878) został anektowany przez Rosję.

W latach 1918–1940 Besarabia została dołączona do Rumunii, a miasto stało się częścią Królestwa Rumunii. Po okupowaniu w 1940 r. (patrz Pakt Ribbentrop-Mołotow) przez ZSRR w latach 1941–1944 zostało odzyskane przez wojska rumuńskie. W 1945 r. ponownie przeszedł do ZSRR. Od 1991 r. stał się miastem obwodu odeskiego na Ukrainie.

W mieście tym urodził się Wiktor Kemula – polski chemik, profesor, uważany za twórcę polskiej szkoły polarografii.

Świątynie prawosławne Patriarchatu Moskiewskiego

[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Przemysł głównie spożywczy (ryby, przetwórstwo owocowo-warzywne), celulozowo-papierniczy: stocznia remontowa; port dostępny dla statków morskich.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність населення (за оцінкою) на 1 вересня 2019 року // Головне управління статистики в Одеській області.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]