Jérémy Chardy
_(48199372621).jpg) Jérémy Chardy podczas French Open 2019 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1987 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2005 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Philipp Wagner |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Najwyżej w rankingu |
25 (28 stycznia 2013) |
| Australian Open |
QF (2013) |
| Roland Garros |
4R (2008, 2015) |
| Wimbledon |
4R (2014) |
| US Open |
4R (2015) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
7 |
| Najwyżej w rankingu |
24 (3 lutego 2020) |
| Australian Open |
SF (2023) |
| Roland Garros |
F (2019) |
| Wimbledon |
3R (2021) |
| US Open |
3R (2010, 2016−2019) |
Jérémy Chardy (ur. 12 lutego 1987 w Pau) – francuski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Jako junior został w 2005 roku mistrzem Wimbledonu w grze pojedynczej chłopców. W finale pokonał Robina Haasego. W tym samym sezonie rozpoczął karierę profesjonalną.
Najlepszym rezultatem Francuza w turnieju wielkoszlemowym jest ćwierćfinał Australian Open 2013. Wyeliminował m.in. Juana Martína del Potra, a przegrał z Andym Murrayem. W lipcu 2009 roku Chardy wygrał swój pierwszy turniej rangi ATP World Tour w grze pojedynczej, pokonując w finale w Stuttgarcie Rumuna Victora Hănescu 1:6, 6:3, 6:4. Ponadto w tym samym roku doszedł do finału rozgrywek w Johannesburgu. Do kolejnego finału w cyklu ATP World Tour awansował w czerwcu 2018 w Rosmalen, ulegając Richardowi Gasquetowi.
W grze podwójnej Chardy jest zwycięzcą 7 turniejów z 16 rozegranych finałów o randze ATP Tour.
W reprezentacji Francji w Pucharze Davisa zadebiutował w 2009 roku.
W rankingu gry pojedynczej Chardy najwyżej był na 25. miejscu (28 stycznia 2013), a w klasyfikacji gry podwójnej na 24. pozycji (3 lutego 2020).
Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 8 lutego 2009 | Johannesburg | Twarda |  Jo-Wilfried Tsonga
|
4:6, 6:7(5) |
| Zwycięzca | 1. | 19 lipca 2009 | Stuttgart | Ceglana |  Victor Hănescu
|
1:6, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 2. | 17 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Richard Gasquet
|
3:6, 6:7(5) |
Gra podwójna (7–9)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 26 października 2009 | St. Petersburg | Twarda (hala) | Richard Gasquet
|
 Colin Fleming Ken Skupski
|
6:2, 5:7, 4–10 |
| Zwycięzca | 1. | 10 stycznia 2010 | Brisbane | Twarda | Marc Gicquel
|
 Lukáš Dlouhý Leander Paes
|
6:3, 7:6(5) |
| Finalista | 2. | 25 lipca 2010 | Hamburg | Ceglana | Paul-Henri Mathieu
|
 Marc López David Marrero
|
3:6, 6:2, 8–10 |
| Finalista | 3. | 26 lutego 2011 | Dubaj | Twarda | Feliciano López
|
 Michaił Jużny Serhij Stachowski
|
6:4, 3:6, 3–10 |
| Finalista | 4. | 29 kwietnia 2012 | Bukareszt | Ceglana |  Łukasz Kubot
|
 Robert Lindstedt Horia Tecău
|
6:7(2), 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 15 lipca 2012 | Stuttgart | Ceglana | Łukasz Kubot
|
 Michal Mertiňák André Sá
|
6:1, 6:3 |
| Finalista | 5. | 13 lipca 2014 | Båstad | Ceglana |  Oliver Marach
|
Johan Brunström Nicholas Monroe
|
6:4, 6:7(5), 7–10 |
| Zwycięzca | 3. | 26 lipca 2015 | Båstad | Ceglana | Łukasz Kubot
|
 Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
6:7(6), 6:3, 10–8 |
| Zwycięzca | 4. | 6 stycznia 2017 | Doha | Twarda | Fabrice Martin
|
 Vasek Pospisil Radek Štěpánek
|
6:4, 7:6(3) |
| Finalista | 6. | 7 maja 2017 | Monachium | Ceglana | Fabrice Martin
|
Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 5. | 17 lutego 2019 | Rotterdam | Twarda (hala) |  Henri Kontinen
|
 Jean-Julien Rojer Horia Tecău
|
7:6(5), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 6. | 24 lutego 2019 | Marsylia | Twarda (hala) | Fabrice Martin
|
 Ben McLachlan Matwé Middelkoop
|
6:3, 6:7(4), 10–3 |
| Zwycięzca | 7. | 5 maja 2019 | Estoril | Ceglana | Fabrice Martin
|
Luke Bambridge Jonny O’Mara
|
7:5, 7:6(3) |
| Finalista | 7. | 8 czerwca 2019 | French Open, Paryż | Ceglana | Fabrice Martin
|
 Kevin Krawietz Andreas Mies
|
2:6, 6:7(3) |
| Finalista | 8. | 20 września 2020 | Rzym | Ceglana | Fabrice Martin
|
Marcel Granollers Horacio Zeballos
|
4:6, 7:5, 8–10 |
| Finalista | 9. | 7 lutego 2021 | Melbourne | Twarda | Fabrice Martin
|
 Nikola Mektić Mate Pavić
|
6:7(2), 3:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2021-03-17] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-03-17] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2021-03-17] (ang.).