Jan Komasa

Jan Komasa
	; Jan Komasa (2011)
Prawdziwe imię i nazwisko	Jan Tadeusz Komasa
Data i miejsce urodzenia	28 października 1981 ; Poznań
Zawód	reżyser, scenarzysta
Współmałżonek	Kinga Komasa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Jan Tadeusz Komasa (ur. 28 października 1981 w Poznaniu^[1]) – polski reżyser i scenarzysta filmowy.

Wczesne lata i edukacja

Pochodzi z rodziny o tradycjach artystycznych. Jest synem aktora Wiesława Komasy i wokalistki Giny Komasy. Ma troje młodszego rodzeństwa: brata Szymona, który jest śpiewakiem operowym, oraz dwie siostry, wokalistkę Marię i Zofię, która jest kostiumografem i reżyserką^[1]. Jest absolwentem Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej nr 2 im. Stanisława Moniuszki. Ukończył 21 Społeczne Liceum Ogólnokształcące im. Jerzego Grotowskiego w Warszawie^[2].

Od 2001 do 2005 studiował w Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi^[1].

Twórczość

W 2003 zrealizował etiudę pt. Fajnie, że jesteś, która zdobyła trzecią nagrodę na Festiwalu Filmowym w Cannes 2004 w sekcji Cinefondation. W 2005 roku wyreżyserował jedną z trzech części filmu Oda do radości. W 2007 nakręcił film dokumentalny pt. Spływ, przedstawiający spływ kajakowy osób starających się uwolnić od uzależnienia narkotykowego (w filmie tym Komasa jest także autorem zdjęć). W 2008 zrealizował Golgotę wrocławską – 90-minutowy spektakl Teatru Telewizji w ramach Sceny Faktu. W 2011 nakręcił film pt. Sala samobójców.

Oprócz filmów reżyseruje również inne formy audiowizualne, takie jak seriale (Krew z krwi), reklamy czy teledyski (m.in. „Lost Me” Mary Komasa, 2016).

W 2016 wyreżyserował spektakl–widowisko multimedialne pt. „Ksenofonia. Symfonia dla Innego” w ramach festiwalu Malta przy okazji obchodów 60. rocznicy Poznańskiego Czerwca z 1956. W 2020 jego film Boże Ciało został nominowany do Oscara w kategorii „Najlepszy film międzynarodowy”^[3].

6 marca 2020 miała miejsce premiera kinowa jego filmu Sala samobójców. Hejter, jednak na skutek wystąpienia w Polsce epidemii koronawirusa i zamknięcia kin, film został udostępniony w serwisach VOD.

Życie prywatne

Jest żonaty z Kingą, z którą ma córkę, Maję (ur. 2001) oraz syna, Jakuba (ur. 2009)

Filmografia

Fajnie, że jesteś, etiuda (15 min, 2003)
Oda do radości (120 min, 2005) – nowela „Warszawa”
Spływ, film dokumentalny (81 min, 2007)
Golgota wrocławska, film telewizyjny (90 min, 2008)
Sala samobójców, 2011.
Powstanie Warszawskie, premiera miała miejsce 9 maja 2014 (90 min)
Miasto 44, premiera miała miejsce 19 września 2014
Krew z krwi (serial, drugi sezon), od marca 2015
Ultraviolet (serial, odcinki 1–5), zdjęcia maj – lipiec 2017, premiera w stacji AXN październik 2018
Boże Ciało, film fabularny 2019
Sala samobójców. Hejter, film fabularny 2020

Odznaczenia, nagrody, wyróżnienia

Odznaczenia

Srebrny Krzyż Zasługi „za zasługi na rzecz rozwoju kultury, za pielęgnowanie pamięci o najnowszej historii Polski” (2014)^[4]^[5]
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015)^[6]
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja) (2022)^[7]

Nagrody i wyróżnienia

Za nowelę „Warszawa” w filmie Oda do radości:
- 2005: Nominacja do Paszportu Polityki za film Oda do radości
- 2005: Konin, Przegląd Polskich Filmów Fabularnych „Debiuty” – Nagroda Publiczności
- 2005: Gdynia, Festiwal Polskich Filmów Fabularnych – Nagroda Specjalna Jury
- 2006: Koszalin, KSF „Młodzi i Film” – nagroda dziennikarzy
- 2006: Koszalin, KSF „Młodzi i Film” – nagroda Specjalna Jury
- 2006: Warszawa, 21 Społeczne LO – nagroda dla wyróżniającego się absolwenta „Dębowy Taboret”
- 2007: Houston, WorldFest Independent Film Festival – Platinum Award w kategorii „produkcja niskobudżetowa”
Za „Golgotę wrocławską”:
- 2009 – Jan Komasa Sopot (Krajowy Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru TV „Dwa Teatry”) – Grand Prix za reżyserię
- 2009 – Jan Komasa Sopot (Krajowy Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru TV „Dwa Teatry”) – Nagroda Honorowa im. Krzysztofa Zaleskiego
Za Salę samobójców:
- 2011 – Złote Kaczki: dla najlepszego filmu
- 2011 – Palić (European Film Festival) Palić Tower dla najlepszego reżysera^[8]
- 2011 – Nagroda FIPRESCI na festiwalu Kraków Off^[9]
- 2011 – Giffoni Valle Piana (MFF dla Dzieci i Młodzieży) Nagroda dla najlepszego filmu w kategorii +16 & Nagroda Specjalna Arca Cinemagiovani
- 2011 – 36. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni: Nagroda Internautów Wirtualnej Polski, Nagroda Stowarzyszenia Kin Studyjnych i Lokalnych, Srebrne Lwy & Wschodząca Gwiazda Elle
- 2011 – Najlepszy polski debiut na festiwalu Nowe Horyzonty^[10]
Za Miasto 44:
- 2015 – Paszport „Polityki” 2014
Za Boże Ciało:
- 2019 – 44. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni: Najlepsza reżyseria oraz Nagroda Publiczności^[11]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Jan Komasa w bazie filmpolski.pl
↑ Jan Komasa. culture.pl. [dostęp 2022-08-30].
↑ Pełna lista Oscarów 2020. Znalazł się na niej polski film. Sprawdź listę oscarową [online], pinbook.pl [dostęp 2020-01-15] (pol.).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 lipca 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 1020).
↑ „Prezydent wręczył odznaczenia z okazji Święta Wolności”. rp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-17)]., rp.pl, 3 czerwca 2015.
↑ Wręczenie medali Gloria Artis. mkidn.gov.pl, 2015-06-16. [dostęp 2016-02-20].
↑ Ceremonia odznaczenia Ireny Strzałkowskiej i Jana Komasy Orderem Sztuki i Literatury [online], La France en Pologne - Ambassade de France en Pologne [dostęp 2023-05-08] (pol.).
↑ DECISION OF THE INTERNATIONAL JURY [online], palicfilmfestival.com, 13 września 2011 [dostęp 2021-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-13] .
↑ Krzysztof Kwiatkowski: Films by Jan Komasa and Marek Lechki: Two Polish Generations. fipresci.hegenauer.co.uk. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
↑ „Przygnębienie, brud, beznadzieja. Sasnalowie wygrywają „polską kategorię” Nowych Horyzontów”. kultura.gazeta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-15)]..
↑ Laureaci 44. FPFF. [dostęp 2019-09-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Jan Komasa w bazie IMDb (ang.)
Jan Komasa w bazie filmpolski.pl
Rozmowa z Janem Komasą w serwisie YouTube
Profil na portalu MKiDN Culture.pl

[fp-1] Jan Komasa w bazie filmpolski.pl

[2] Jan Komasa. culture.pl. [dostęp 2022-08-30].

[3] Pełna lista Oscarów 2020. Znalazł się na niej polski film. Sprawdź listę oscarową [online], pinbook.pl [dostęp 2020-01-15] (pol.).

[4] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 lipca 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 1020).

[5] „Prezydent wręczył odznaczenia z okazji Święta Wolności”. rp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-17)]., rp.pl, 3 czerwca 2015.

[6] Wręczenie medali Gloria Artis. mkidn.gov.pl, 2015-06-16. [dostęp 2016-02-20].

[7] Ceremonia odznaczenia Ireny Strzałkowskiej i Jana Komasy Orderem Sztuki i Literatury [online], La France en Pologne - Ambassade de France en Pologne [dostęp 2023-05-08] (pol.).

[8] DECISION OF THE INTERNATIONAL JURY [online], palicfilmfestival.com, 13 września 2011 [dostęp 2021-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-13] .

[9] Krzysztof Kwiatkowski: Films by Jan Komasa and Marek Lechki: Two Polish Generations. fipresci.hegenauer.co.uk. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).

[10] „Przygnębienie, brud, beznadzieja. Sasnalowie wygrywają „polską kategorię” Nowych Horyzontów”. kultura.gazeta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-15)]..

[11] Laureaci 44. FPFF. [dostęp 2019-09-22]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

2000-09	Oda do radości (2005, segment) Golgota wrocławska (2008)
2011-19	Sala samobójców (2011) Powstanie Warszawskie (2014) Miasto 44 (2014) Boże Ciało (2019)
2020-29	Sala samobójców. Hejter (2020)
Seriale TV	Krew z krwi (2015) Ultraviolet (2017)

1990–1999	Dorota Kędzierzawska (1998) Krzysztof Krauze (1999)
2000–2009	Krzysztof Zanussi (2000) Robert Gliński (2001) Roman Polański (2002) Andrzej Jakimowski (2003) Wojciech Smarzowski (2004) Feliks Falk (2005) Joanna Kos-Krauze / Krzysztof Krauze (2006) Andrzej Jakimowski (2007) Jerzy Skolimowski (2008) Wojciech Smarzowski (2009)
2010–2019	Jerzy Skolimowski (2010) Wojciech Smarzowski (2011) Roman Polański (2012) Paweł Pawlikowski (2013) Łukasz Palkowski (2014) Małgorzata Szumowska (2015) Wojciech Smarzowski (2016) Piotr Domalewski (2017) Paweł Pawlikowski (2018) Jan Komasa (2019)
2020–2029	Jan Holoubek (2020) Jasmila Žbanić (2021) Jerzy Skolimowski (2022) Paweł Maślona (2023)