Paweł Pawlikowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Paweł Pawlikowski
Paweł Pawlikowski
Data i miejsce urodzenia 15 września 1957
Warszawa
Zawód reżyser, scenarzysta
Lata aktywności od 1987
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Paweł Pawlikowski (ur. 15 września 1957 w Warszawie) – polsko-brytyjski reżyser i scenarzysta, autor Idy, pierwszego polskiego filmu, który w 2015 zdobył nagrodę Akademii Filmowej (Oscara) w kategorii filmów nieanglojęzycznych.

Życiorys[edytuj kod]

Dzieciństwo spędził w Warszawie, uczęszczał do szkoły podstawowej na warszawskim Mokotowie. Matka Pawlikowskiego pochodziła z tradycyjnej katolickiej rodziny i była anglistką wykładającą na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Ojciec był pochodzenia żydowskiego[2] po stronie matki, uznanym lekarzem, który na fali antysemickiej nagonki, będącej następstwem wydarzeń marcowych, w 1969 wyjechał do Austrii, już po rozpadzie małżeństwa (rodzice potem zeszli się w Niemczech[3], gdzie ojciec przeniósł się z Austrii). Pawlikowski wspomina, że ojciec „kochał Polskę jak nikt inny i wyjazd z kraju był dla niego ciosem”. Babka od strony ojca, z zawodu lekarka, była Żydówką, zginęła w Auschwitz, o czym Pawlikowski dowiedział się od ojca jako dorosły człowiek[4][5]. On sam został ochrzczony i podobnie jak matka uważał się za katolika. Matką chrzestną Pawlikowskiego była aktorka Barbara Kwiatkowska-Lass, przyjaciółka jego matki.

W 1971, gdy miał 14 lat, Pawlikowski wyjechał wraz z matką do Wielkiej Brytanii. Później mieszkał krótko w Niemczech, we Włoszech i we Francji, a następnie na stałe osiedlił się w Anglii, gdzie ogółem spędził prawie 30 lat swego życia. Pierwszy okres pobytu w Anglii spędził w katolickiej szkole pod Londynem, prowadzonej przez Zgromadzenie Księży Marianów NPNMP. Ponieważ nie chciał się uczyć i poddać dyscyplinie, został z niej wyrzucony.

Na uczelniach w Londynie i Oksfordzie studiował literaturę i filozofię. Rozpoczął doktorat poświęcony austriackiemu poecie-katastrofiście Georgowi Traklowi[6] na Uniwersytecie Oksfordzkim, ale go nie ukończył. To właśnie w Oksfordzie zapisał się na warsztaty filmowe. W 1986 r. dostał się na staż do BBC i zajął się tworzeniem filmów, początkowo dokumentalnych. W latach 2004–2007 był Fellow[a] na Oxford Brookes University[7].

Pawlikowski ma dwoje dzieci, syna i córkę[8]. Jego żona, która wyemigrowała z Rosji w latach 80., zmarła na raka w 2006, co reżyser bardzo mocno przeżył[9].

Obecnie Pawlikowski mieszka na warszawskim Mokotowie.

Twórczość[edytuj kod]

Pawlikowski zaczął pracę reżyserską od filmów dokumentalnych. Jego najbardziej znane dzieła (realizowane dla BBC) poświęcone były Rosji, np. Z Moskwy do Pietuszek z Wieniediktem Jerofiejewem (1990), zawierający m.in. wywiad z pisarzem. Swój pierwszy pełnometrażowy film fabularny, Ostatnie wyjście (Last Resort, 2000), nakręcił w wieku 43 lat i poświęcił go opowieści o rosyjskiej imigrantce, która stara się o uzyskanie azylu w Wielkiej Brytanii (za film otrzymał nagrodę BAFTA dla „najbardziej obiecującego twórcy”). W 2004 wyreżyserował kolejny film Lato miłości, opowiadający o historii miłosnej między dwiema nastolatkami, które dzieli „przepaść klasowa”[10]. Film zapoczątkował karierę aktorki Emily Blunt i otrzymał nagrodę BAFTA jako najlepszy film brytyjski w 2005 [11]

W 2005 Pawlikowski rozpoczął realizację projektu The Restraint of Beasts, przerwanego w kolejnym roku chorobą żony. Gdy wykryto u niej raka w ostatnim stadium, reżyser postanowił zawiesić projekt i opiekował się nią do ostatnich chwil. Wrócił do reżyserii dopiero po pięciu latach, gdy jego dzieci skończyły liceum i usamodzielniły się.

W 2011 zakończył pracę nad kolejnym filmem pełnometrażowym, którego akcja rozgrywa się w Paryżu. Była to Kobieta z piątej dzielnicy, na podstawie powieści Douglasa Kennedy’ego, z Kristin Scott Thomas i Ethanem Hawkiem w rolach głównych. Filmem tym, którego tematem Pawlikowski uczynił schizofrenię i emocjonalny obłęd, ewidentnie odreagowywał śmierć żony.

Pierwszy projekt filmu na temat siostry zakonnej, która poznaje zapomniane elementy polskiej historii, dowiedziawszy się, że sama jest Żydówką, powstał w 2009 i nosił tytuł Sister of Mercy (Siostra miłosierdzia). Scenariusz, napisany wspólnie z Cezarym Harasimowiczem, został uhonorowany w Cannes w maju 2010 nagrodą European Talent w ramach programu MEDIA[b][12]. Pawlikowski odrzucił jednak ten scenariusz i napisał kompletnie nową wersję filmu, na podstawie której powstala Ida.

W 2011 Pawlikowski był przewodniczącym jury na 36. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

Filmografia[edytuj kod]

  • 1988 Palace Life – reżyseria (film telewizyjny, dokumentalny, biograficzny – o Tadeuszu Konwickim)
  • 1990 Z Moskwy do Pietuszek z Wieniediktem Jerofiejewem (oryg. From Moscow to Pietushki with Benny Yerofeev) – reżyseria (film telewizyjny, dokumentalny)
  • 1992 Dostoevsky's Travels – reżyseria (film dokumentalny)
  • 1992 Serbian Epics – reżyseria (film dokumentalny)
  • 1995 Tripping with Zhirinovsky – reżyseria, produkcja (film telewizyjny, dokumentalny)
  • 1997 Lucifer over Lancashire – reżyseria (film telewizyjny, krótkometrażowy)
  • 1998 Twockers – reżyseria i scenariusz (film krótkometrażowy, dokumentalny)
  • 1998 Korespondent (oryg. The Stringer) – reżyseria i scenariusz
  • 2000 Ostatnie wyjście (oryg. Last Resort) – reżyseria, scenariusz
  • 2004 Lato miłości (oryg. My Summer of Love) – reżyseria, scenariusz
  • 2011 Kobieta z piątej dzielnicy (oryg. La Femme du Vème) – reżyseria i scenariusz
  • 2013 Ida – reżyseria i scenariusz

Nagrody i nominacje (wybrane)[edytuj kod]

Uwagi[edytuj kod]

  1. ↑ Fellow ~ nauczyciel akademicki, stypendysta.
  2. ↑ Tytuł „European Talent” przyznawany jest przez komisarza ds. edukacji, kultury, wielojęzyczności i młodzieży przy Unii Europejskiej

Przypisy[edytuj kod]

  1. ↑ Janusz Wróblewski. Odmieniec. „Polityka”, s. 75, 2015.01.01-06. ISSN 369195. 
  2. ↑ Paweł Pawlikowski, reżyser "Idy" o Polsce, polskości i Kościele (pol.). kultura.newsweek.pl. [dostęp 2015-05-26].
  3. ↑ Donata Subbotko, „Paweł Pawlikowski: Jaki honor, jaka ojczyzna? A co dopiero Bóg?”, wyborcza.pl, 15 listopada 2013.
  4. ↑ Nowojorski pokaz „Idy” Pawlikowskiego nagrodzony brawami - Dziennik Związkowy
  5. ↑ Paweł Pawlikowski, reżyser "Idy" o Polsce, polskości i Kościele.
  6. ↑ «Il vaut mieux compliquer les choses», next.liberation.fr, 22 czerwca 2005.
  7. ↑ "Renowned film director Pawel Pawlikowski to take up research fellowship, publishing.brookes.ac.uk.
  8. ↑ Tom Seymour, „Pawel Pawlikowski: ‘I was a lost guy in a weird city’”, theguardian.com, 18 września 2014.
  9. ↑ "Oscars 2015: Pawel Pawlikowski on Oscar winner Ida", telegraph.co.uk.
  10. ↑ "Paweł Pawlikowski: outsider z wyboru", www.tvn24.pl, 23 lutego 2015.
  11. ↑ awards.bafta.org – 2005
  12. ↑ Pawel Pawlikowski : European Talent 2010 (ang.). festival-cannes.fr, 17 maja 2010. [dostęp 2015-02-26].
  13. ↑ Pokonał nie tylko "Lewiatana". Pawlikowski nie dał się też muzyce. tvn24.pl. [dostęp 2015.02.23].

Linki zewnętrzne[edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paweł_Pawlikowski&oldid=46159310”