Feliks Falk

Feliks Falk
	; Feliks Falk (Sanok, 17 grudnia 2014)
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1941 ; Stanisławów
Zawód	reżyser, scenarzysta
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Feliks Falk ps. Robert F. Lane, Edward Neyman (ur. 25 lutego 1941 w Stanisławowie^[a]) – polski reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, dramatopisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Feliks Falk jest absolwentem wydziału malarstwa i grafiki warszawskiej ASP (1966) oraz wydziału reżyserii PWSFTviT (1973) w Łodzi. W 1977 wyreżyserował film pt. Wodzirej. Autor sztuk teatralnych i telewizyjnych oraz słuchowisk radiowych. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wykładowca studium scenariuszowego „Wytwórnia Scenariuszy” działającego przy Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie^[1].

Uczęszczał do tej samej szkoły podstawowej, co Marcel Łoziński^[2].

Pochodzi z rodziny o korzeniach żydowskich. Żonaty, ma dzieci^[2].

Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010^[3].

Opublikował[edytuj | edytuj kod]

Wodzirej i inni. Rozmowa z samym sobą (Książka i Wiedza, Warszawa 2021, ISBN 978-83-05-13690-7).
Gmach. Opowieści prawdopodobne i prawdziwe (Wydawnictwo Lira, Warszawa 2023, ISBN 978-83-67654-28-9).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)^[4].

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

Z tym tematem związana jest kategoria: Filmy w reżyserii Feliksa Falka.

1973: Nocleg
1975: Obrazki z życia
1975: W środku lata
1978: Wodzirej
1979: Obok
1979: Szansa
1981: Był jazz
1984: Idol
1986: Bohater roku
1986: Nieproszony gość
1989: Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce
1991: Koniec gry
1993: Samowolka
1994: Lato miłości
1995: Daleko od siebie
2000: Twarze i maski
2005: Komornik
2005: Solidarność, Solidarność...
2009: Enen
2010: Joanna

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Orzeł
- Najlepszy film: 2006 Komornik
- Najlepsza reżyseria: 2006 Komornik
- Nagroda publiczności: 2006 Komornik
Nagroda na FPFF w Gdyni
- Brązowe Lwy Gdańskie: 1979 Szansa
- 1985 Baryton
- Srebrne Lwy Gdańskie: 1986 Bohater roku
- Złote Lwy Gdańskie: 1993 Samowolka
- Złote Lwy: 2005 Komornik
- 2010 Joanna
Nagroda na MFF w Berlinie Nagroda Jury Ekumenicznego: 2006 Komornik

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Od czasu zajęcia wschodnich terenów Polski w 1939 r. przez wojska ZSRR miasto nosiło oficjalnie nazwę „Stanisław”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wykładowcy. wfdif.pl. [dostęp 2017-08-12].
↑ ^a ^b Notacje historyczne: Feliks Falk. Najpierw patrzyłem, jak to się kręci – cykl fabularny, 2013.
↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego, onet.pl, 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-01] .
↑ M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 616

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Feliks Falk w bazie filmpolski.pl
Feliks Falk w bazie Filmweb
Feliks Falk w bazie IMDb (ang.)
Feliks Falk na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Polska jest teraz szarym krajem. Rozmowa Michała Dondzika z Feliksem Falkiem, 11.08.2010. stopklatka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-13)].
Feliks Falk w bazie Akademii Polskiego Filmu

[1] Od czasu zajęcia wschodnich terenów Polski w 1939 r. przez wojska ZSRR miasto nosiło oficjalnie nazwę „Stanisław”.

[2] Wykładowcy. wfdif.pl. [dostęp 2017-08-12].

[notacje-3] Notacje historyczne: Feliks Falk. Najpierw patrzyłem, jak to się kręci – cykl fabularny, 2013.

[4] Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego, onet.pl, 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-01] .

[5] M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 616

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

1970–1979	Nocleg (1973) Obrazki z życia (1975, segment) W środku lata (1975) Wodzirej (1977) Obok (1979) Szansa (1979)
1980–1989	Był jazz (1981) Idol (1984) Bohater roku (1986) Nieproszony gość (1986) Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce (1989)
1990–1999	Koniec gry (1991) Samowolka (1993) Lato miłości (1994) Daleko od siebie (1995)
2000-19	Komornik (2005) Solidarność, Solidarność... (2005, segment) Enen (2009) Joanna (2010)
Seriale TV	Twarze i maski (2000)

1990–1999	Dorota Kędzierzawska (1998) Krzysztof Krauze (1999)
2000–2009	Krzysztof Zanussi (2000) Robert Gliński (2001) Roman Polański (2002) Andrzej Jakimowski (2003) Wojciech Smarzowski (2004) Feliks Falk (2005) Joanna Kos-Krauze / Krzysztof Krauze (2006) Andrzej Jakimowski (2007) Jerzy Skolimowski (2008) Wojciech Smarzowski (2009)
2010–2019	Jerzy Skolimowski (2010) Wojciech Smarzowski (2011) Roman Polański (2012) Paweł Pawlikowski (2013) Łukasz Palkowski (2014) Małgorzata Szumowska (2015) Wojciech Smarzowski (2016) Piotr Domalewski (2017) Paweł Pawlikowski (2018) Jan Komasa (2019)
2020–2029	Jan Holoubek (2020) Jasmila Žbanić (2021) Jerzy Skolimowski (2022)