Jemiołowo
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
405[2] |
Strefa numeracyjna |
89 |
Kod pocztowy |
11-015[3] |
Tablice rejestracyjne |
NOL |
SIMC |
0484311 |
Położenie na mapie gminy Olsztynek | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego | |
53°33′45″N 20°18′00″E/53,562500 20,300000[1] |
Jemiołowo (dawniej niem. Mispelsee) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś położona w pagórkowatym krajobrazie pojeziernym, w sąsiedztwie jeziora Jemiołowo i Wenyka, około 3 km na południowy wschód od Olsztynka, przy asfaltowej drodze biegnącej z Olsztynka do Kunek. W dawnej szkole mieści się świetlica wiejska, w miejscowości jest sklep spożywczy oraz stacja doświadczalna hodowli ślimaków. W 2006 roku, w trakcie badań prowadzonych przez prof. Witolda Świętosławskiego z Uniwersytetu Gdańskiego odkryto pozostałości po średniowiecznej (XIV–XV wiek) wieży obronnej lub innym budynku o właściwościach obronnych. Badania zostały rozpoczęte dzięki Mariannie Bartkiewicz, sołtys Jemiołowa, która odnalazła ten historyczny budynek na swojej działce.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach krzyżackich wieś pojawia się w dokumentach w roku 1351, podlegała pod komturię w Olsztynku, były to dobra krzyżackie[4]. Wieś założona w 1351 roku, zniszczona w czasie wojen polsko-krzyżackich w XV i XVI wieku a później w czasie i wojen szwedzkich w XVII stuleciu. Kolejne wyludnienia przyniosły epidemie dżumy, cholery i tyfusu. Dopiero w wiek XIX wieś zaczęła się dynamicznie rozwijać. Działania z pierwszej wojny światowej w 1914 r. nie przyniosły zniszczeń. W 1939 r. we wsi było 383 mieszkańców, w większości Mazurów. W tym czasie była tu szkoła, sklep i poczta. W czasie drugiej wojny światowej u gospodarzy pracowali jeńcy wojenni z obozu jenieckiego Stalag IB Hohenstein. W styczniu 1945 roku ludność wioski uciekła przed zbliżającym się frontem.
Po 1945 r. opuszczone gospodarstwa zasiedlili osadnicy z różnych stron Polski. Jeszcze do 1984 roku działała szkoła podstawowa. W 1997 r. mieszkało w Jemiołowie 295 osób, z tego 160 we wsi, reszta na koloniach poza zwartą zabudową wsi. W 2005 r. w miejscowości było 328 mieszkańców, w tym 160 w centrum wsi.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Niewielki cmentarz ewangelicki z XIX wieku, znajdujący się w centrum wsi.
- Cmentarz z XX wieku, położony ok. 100 m na zachód od Jemiołowa, przy szosie do Olsztynka.
- Dzwonnica murowana z kamienia polnego i cegły, kryta dachówką.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 46278
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 405 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Cz. Baszyński: Osadnictwo komturstwa ostródzkiego do połowy XV w. Zapiski historyczne, t. 25, 1960, str.: 103-118, za Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bogumił Kuźniewski, Olsztynek. Miasto i gmina. Towarzystwo Przyjaciół Olsztyn,a, Olsztynek, 2007, 223 str. ISBN 978-89151-31-5.
- Jemiołowo, Krzysztof Miller
- Witold Świętosławski, Późnośredniowieczne militaria z reliktów wieży w Jemiołowie koło Olsztynka, „Acta Militaria Mediaevalia”, t. IV, 2008, s. 189-198.
- Witold Świętosławski, Badania archeologiczne reliktów późnośredniowiecznej architektury w Jemiołowie (woj. warmińsko-mazurskie), „Acta Archaeologica Pomoranica”, t. III, cz. 2, 2009, s. 91-98.