Karol Emanuel IV

Karol Emanuel IV

król Sardynii
Okres	od 16 października 1796 do 4 czerwca 1802 (abdykacja)
Poprzednik	Wiktor Amadeusz III
Następca	Wiktor Emanuel I
Jakobicki pretendent do tronu Anglii i Szkocji
Okres	od 13 lipca 1807 do 6 października 1819
Poprzednik	Henryk IX i I
Następca	Wiktor Emanuel I
Dane biograficzne
Dynastia	sabaudzka
Data i miejsce urodzenia	24 maja 1751 Turyn
Data i miejsce śmierci	6 października 1819 Rzym
Ojciec	Wiktor Amadeusz III
Matka	Maria Antonia Burbon
Żona	Maria Klotylda Burbon od 1775 do 7 marca 1802
Dzieci	brak
Odznaczenia

Karol Emanuel IV (ur. 24 maja 1751 w Turynie, zm. 6 października 1819 w Rzymie) – król Sardynii w latach 1796–1802.

Urodził się w Turynie jako najstarszy syn Wiktora Amadeusza III, późniejszego króla Sardynii (wtedy jeszcze księcia Sabaudii), i jego żony Marii Antonietty Burbon (córki Filipa V, króla Hiszpanii i Elżbiety Farnese). Od urodzenia, do swojej sukcesji, Karol Emanuel nosił tytuł księcia Piemontu.

W 1775 poślubił Marię Klotyldę Burbon, córkę Ludwika Ferdynanda, delfina Francji, oraz Marii Józefy Wettyn. Maria Klotylda była siostrą późniejszego króla Ludwika XVI. Mimo że ich małżeństwo zostało zawarte jedynie z przyczyn politycznych, Karol Emanuel i jego żona stali się sobie bardzo oddani. Nie mieli oni jednak dzieci.

Król Sardynii

16 października 1796, umarł Wiktor Amadeusz III i Karol Emanuel został królem. Jego królestwo zawierało nie tylko wyspę Sardynię, ale również znaczące ziemie północno-zachodnich Włoch, m.in. Piemont.

Stan posiadłości po śmierci Wiktora Amadeusza nie przedstawiał się dobrze. Skarb państwa był pusty. W 1796 roku Sardynia toczyła wojnę z Republiką Francuską. Przed 1798 rokiem Karol Emanuel został zmuszony do opuszczenia wszystkich swoich terytoriów we Włoszech oraz wycofania się z Sardynii. Przez cały kolejny rok starał się on bezskutecznie odzyskać Piemont. Razem ze swoją żoną musiał mieszkać w Rzymie i Neapolu jako gość bogatej rodziny Colonnów.

Abdykacja

7 marca 1802 żona Karola Emanuela – Maria Klotylda zmarła. Ta śmierć tak go poruszyła, że zdecydował się abdykować. Uczynił to 4 czerwca 1802, na korzyść swojego brata – Wiktora Emanuela. Karol Emanuel zachował sobie jednak tytuł króla. Mieszkał w Rzymie i miasteczku Frascati, pod Rzymem.

We Frascati jego częstym gościem był jego kuzyn Henryk Benedykt Stuart, kardynał i książę Yorku, ostatni członek królewskiej rodziny Stuartów. Po śmierci Henryka, w 1807, Karol Emanuel został najstarszym żyjącym potomkiem Karola I, króla Anglii i Szkocji. Jakobici obwołali go nawet Karolem IV, królem Anglii, Szkocji, Francji i Irlandii, mimo że on sam nie wysunął żadnych roszczeń.

Ostatnie lata

W 1815, w wieku 64 lat, Karol Emanuel złożył śluby w zakonie jezuitów. Nigdy nie przyjął święceń kapłańskich, do końca życia mieszkał w jezuickim nowicjacie w Rzymie. Zmarł 6 października 1819 i został pochowany w kościele św. Andrzeja na Kwirynale w Rzymie.

Ordery

Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) w 1763 roku, a od 1796 Wielki Mistrz.

Rodowód

Karol Emanuel II

Wiktor Amadeusz II

Maria Joanna Baptysta Sabaudzka-Nemours

Karol Emanuel III

Filip I Burbon-Orleański

Maria Anna Orleańska

Henryka Anna Stuart

Wiktor Amadeusz III

Wilhelm I Starszy Heski-Rotenburg

Ernest II Leopold Heski-Rotenburg

Maria Anna Löwenstein-Wertheim

Poliksena Krystyna Heska-Rotenburg

Maksymilian Karol Albert Löwenstein-Wertheim-Rochefort

Eleonora Löwenstein-Wertheim

Maria Polyksena Khuen z Lichtenberg i Belasi

Karol Emanuel IV

Ludwik XIV

Ludwik Burbon

Maria Teresa Austriaczka

Filip V Hiszpański

Ferdynand Maria Bawarski

Maria Anna Wiktoria Bawarska

Henryka Adelajda Sabaudzka

Maria Antonia Burbon

Ranuccio II Farnese

Edward II Farnese

Izabela Este

Elżbieta Farnese

Filip Wilhelm Wittelsbach

Dorota Zofia Wittelsbach

Elżbieta Amelia Heska-Darmstadt