Przejdź do zawartości

Klemens Ścierski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klemens Ścierski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1939
Lędziny

Data i miejsce śmierci

1 listopada 2018
Lędziny

Minister przemysłu i handlu
Okres

od 7 marca 1995
do 31 grudnia 1996

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Poprzednik

Marek Pol

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka Honorowa za Zasługi dla Energetyki

Klemens Ścierski (ur. 8 listopada 1939 w Lędzinach, zm. 1 listopada 2018[1] tamże[2]) – polski inżynier energetyk i polityk, minister przemysłu i handlu w latach 1995–1996, poseł na Sejm II kadencji, senator V kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1963 ukończył studia o specjalności energetyka jądrowa na Wydziale Mechanicznym Energetycznym Politechniki Śląskiej. Kształcił się następnie na kursach menedżerskich i z zakresu zarządzania. Odbył również amerykańsko-polskie studia podyplomowe z zakresu przyjaznej dla środowiska restrukturyzacji przemysłu ciężkiego.

Przez rok pracował na Politechnice Śląskiej jako asystent. W 1964 przeszedł do pracy w Elektrowni Halemba, gdzie był kierownikiem bloku i dyżurnym ruchu. W latach 1971–1978 był kierownikiem pionu remontów w Elektrowni Siersza. W latach 1978–1995 był związany z Elektrownią Łaziska, do 1983 jako dyrektor techniczny, następnie dyrektor naczelny.

Od marca 1995 do grudnia 1996 pełnił funkcję ministra przemysłu i handlu w rządach Józefa Oleksego i Włodzimierza Cimoszewicza. W 1997 powrócił do pracy w Elektrowni Łaziska (już jako Elektrownia Łaziska S.A.), gdzie był wiceprezesem zarządu i dyrektorem; od 2001 pracował jako dyrektor Południowego Koncernu Energetycznego S.A. Elektrownia Łaziska.

Był wynalazcą, autorem około 50 patentów technologicznych. Działał w Stowarzyszeniu Wynalazców i Racjonalizatorów Polskich (w tym jako wieloletni wiceprezes tej organizacji).

W latach 1993–1997 pełnił mandat poselski z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego, w Sejmie należał do Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Komisji Systemu Gospodarczego i Przemysłu oraz Komisji Integracji Europejskiej. W 1997 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. Ponownie znalazł się w parlamencie w grudniu 2004; objął mandat senatorski po wyborach uzupełniających w okręgu rybnickim, rozpisanych po śmierci Adama Graczyńskiego. Mandat zdobył z ramienia Unii Wolności, pod koniec kadencji należał do Koła Senackiego demokraci.pl. W 2005 nie ubiegał się o reelekcję. Został później doradcą wicepremiera i ministra gospodarki Waldemara Pawlaka.

Zmarł 1 listopada 2018; został pochowany 8 listopada w Lędzinach[3].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn Franciszka i Moniki[2]. Był żonaty (żona Renata), miał dwoje dzieci (Barbarę i Wojciecha).

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Ordery i odznaczenia
Nagrody i wyróżnienia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł Klemens Ścierski, były senator oraz minister przemysłu w rządzie Józefa Oleksego i Włodzimierza Cimoszewicza. dziennikzachodni.pl, 2 listopada 2018. [dostęp 2018-11-02].
  2. a b Klemens Ścierski. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-04-17].
  3. Lędziny: w czwartek pogrzeb Klemensa Ścierskiego. nettg.pl, 5 listopada 2018. [dostęp 2018-11-06].
  4. M.P. z 2011 r. nr 12, poz. 126
  5. Walne TGPE. fzpep.com.pl. [dostęp 2014-01-24].
  6. M.P. z 1999 r. nr 25, poz. 368
  7. Najlepsi z najlepszych. fzpep.com.pl. [dostęp 2014-01-24].
  8. Tygrysy po raz dziesiąty. pkb.org.pl. [dostęp 2014-01-24].
  9. Golden Book: year 2002. pkb.org.pl. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  10. Klemens Ścierski. elektroenergetyka.pl. [dostęp 2014-01-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]