Kozia Przełęcz Wyżnia
 Od lewej: Kozi Wierch, Kozia Przełęcz Wyżnia, Kozie Czuby, Kozia Przełęcz, Zamarła Turnia, Zmarzła Przełęcz | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2240 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia |
18 czerwca 1904 |
| Pierwsze wejście |
ks. Walenty Gadowski, Klemens Bachleda, Jakub Gąsienica Wawrytko |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′08,59″N 20°01′35,77″E/49,219053 20,026603
| |
Kozia Przełęcz Wyżnia (niem. Obere Gemsenscharte, słow. Vyšné Kozie sedlo, węg. Felső-Zerge-csorba[1]) – położona na wysokości ok. 2240 m n.p.m. wąska tatrzańska przełęcz w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, w masywie Koziego Wierchu. Oddziela od siebie wierzchołek Koziego Wierchu (2291 m) od Kozich Czub (2266 m). Jej północno-wschodnie zbocza opadają do Dolinki Koziej, południowo-zachodnie do Pustej Dolinki[2].
Pierwszy odnotowany pobyt na przełęczy:
- latem:
- podczas przejścia granią – ks. Walenty Gadowski, Klemens Bachleda, Jakub Gąsienica Wawrytko starszy, 18 czerwca 1904 r.,
- przejście z Doliny Gąsienicowej do Doliny Pięciu Stawów – Hugo Grossman, Mieczysław Świerz, 14 października 1924 r.,
- zimą:
- podczas przejścia granią – Jerzy Lande, Jan Małachowski, Mariusz Zaruski, 26 marca 1913 r.,
- wejście od strony Doliny Gąsienicowej – Stanisław Siedlecki, Jan Stryjeński, 10 kwietnia 1944 r.[3].
Przez Wyżnią Kozią Przełęcz prowadzi szlak Orla Perć. Zejście z Kozich Czub na przełęcz prowadzi południową stroną grani przez dużą płytę i stopnie. Ubezpieczone jest klamrami i łańcuchami. Do 2012 r. miało tutaj miejsce 5 wypadków śmiertelnych[4].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– znakowana czerwono Orla Perć z przełęczy Zawrat na Krzyżne (na odcinku Zawrat – Kozi Wierch od lipca 2007 r. ruch odbywa się wyłącznie w kierunku wschodnim z Zawratu w kierunku Koziego Wierchu).
- Czas przejścia z Zawratu na Kozi Wierch: 3:10 h, z powrotem przejście zabronione
- Czas przejścia z Koziego Wierchu na Krzyżne: 3:30 h, z powrotem 3:35 h[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Zawrat – Żółta Turnia, t. 2, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.
- ↑ Dariusz Dyląg, Orla Perć: przewodnik wysokogórski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, ISBN 83-89188-50-3.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.